Yaz Uykum

Bölüm 28

Selam canlarım yine yb ile burdayım. Artık sınavlarım baslıyor ve daha az giricem kısa bölüm paylaşabilirim ama hep degil. Bölümlerede vote sınırı koydum. 50 vote sayısını geçince yeni bolum yazicam emege saygı. İyi okumalar ^^

Sadece ay ışıgının aydınlattıgı odamda dizlerimi kendime çekerek yerde oturmuştum. Evet teyzem ölmüştü ve ben evde tek basima mal gibi oturmustum. Arada bir Beril yanima geliyordu. Ben evde yalniz kalmak istedigim icin sürekli birilerini yanimdan gonderiyordum.

Kapinin çalmasıyla irkildim.  Güçsüz ve yorgun olan bedenimi zorlayarak kaldırdım ve yavaşça aşagı indim. Kapıyı açtıgımda karşımda Beril'i gördüm.

Bu arada Demirle 2 gündür konusmuyorum. Görmedim ve haber almadım. Evinin yakinlarindan gecmiyorum. Yani evden ciktigim söylenemez zaten..

Beril kolumdan tutarak iceri gecirdi. Beni koltuga otutturarak koluma dokundu ve yukari cikarak kalin bir tisört getirdi.

"Üşümüşsün"

Zorla gülümsedim ve üstümdekini cikararak digerini giyindim. Boş boş yere bakıyordum ve şu an kimse umrumda degildi. Teyzemi, bir nevi annemi kaybetmiştim. Gözlerimi her kapattıgımda teyzemi görüyordum. Uyku bile yasaktı bana.

"İstersen biraz yürüyelim"

Beril'e alay edermişçesine baktım.

"Bu havada ve bu karanlıkta mı?"

Benim aksima heyecanla ayaga kalktı.

"Evet. Hem hiç evden çıkmıyorsun sanada iyi gelir"

"İstemiyorum"

"Hadi lütfen"

"Hayır dedim Beril"

"Derin ya hadii"

"BERİL."

"Of peki o zaman git uyu. Bende burda uyurum"

Koltuga uzandım ve bacaklarımı kendime çektim.

"Sen git odamda uyu. Benim şimdi kalkacak halim yok"

Ve uykuya karşı gelemedim..

***********---***********

Yagmur sesine uyandım ve bulundugum odayı süzerek yavaşça dogruldum. Dün gece yattıgım koltuktu ve üzerimde ince bir örtü vardı.

Ayaga kalkarak masanın üzerinde yazan notu okudum.

Günaydıın**  Mutfakta sana gitmeden birseyler hazırladım okuldan gelir gelmez yanındayım ^^   -Beril

Notu eski yerine bırakarak mutfaga gittim.
OHA.

Bu kız sabah 4'te falan mı kalktı? Resmen masada bir kuş sütü eksik gibiydi. Aç degildim, zaten dogru dürüst yemek yedigim söylenemezdi ama birkaç lokma agzıma tıkıştırarak yukarı çıktım.

Odama ilerlerken teyzemin odasının önünden geçtim. Kapıyı kilitlemiştim.. O gittikten sonra kimse geçmesin diye. Ben bile cesaret edememiştim açmaya.

Elim kilide gittigi an açtım ve odaya girdim. Hala teyzem gibi kokuyordu ve yatagı hiç bozulmamıştı.

Ne bekliyordun? Gelip burda uyumasını mı?

İç sesimin beni azarlamasına izin vererek gözlerimi yumdum. Yatagına oturarak elime son giyindigi kiyafetini aldim. Aglamam şiddetlenirken fenalaşmamak için kendimi zorla o odadan çıkardım.

Odama gidip yatagima uzandim ve gözlerimi kapattım. Yaşadıklarım çok ama çok agırdı. Annem ve babam sanki yok olmuş, üstüne tek varlıgım olan teyzemi kaybetmiştim. Sevdigim adam tamda ihtiyacim oldugu zaman cocugu ve eski sevgilisiyle yok olmustu sanki.