Yaz Uykum

Bölüm 34

-Derin-

Buğra'yı kucagıma alıp aşagı indim. Can ve Beril uzaylı görmüş masum köylü gibi bakarken umarım göz altlarımda mor halkacıklar oluşmamıştır diye dua ediyordum.

"Derin göz altların morarmış"

Ciddi misin Can? Sagol Can. Hatırlattıgın için teşekkürler Can.

Ona he qes ya bakışlarımı atıp Buğra ile oynamaya başladım. Şaka maka alıştım ben bu çocuga.

Kapı hızla çarpıldı ve odaya gözleri kızarmış 1 adet Demir girdi.

"Ne oldu lan sana?"

Can araya girince bende Demir'in yanına gittim.

"Biraz konuşabilir miyiz? Yalnız."

Beril farketmiş olacakki Can'ı kolundan sürükledi.

"Ee şey Can biz gidelim"

"Yok Beril ya ne güzel kardeş kardeş oturuyoz nereye karpuz kesicez dah-"

"KES CAN!"

Demir'in sesiyle tripkar bir şekilde ayaga kalkan Can, yanımızdan rüzgar gibi geçerek gitti.

Herkes gittikten sonra Demir'e döndüm.

"Ne bu tavırlar,konuşmalar? Ortada bir bok yokken bana böyle davranamazsın anladın mı?!"

"Anlamadım Derin. Anlamak istemiyorum. Bitti kızım bitti. Sogudum senden. Evlilik bana göre degilmiş bunu anladım ben."

Gözlerim yanarken sadece acı hissettim.

"Pekala Demir."

Yukarı çıkıp gözyaşlarıma aldırmadan çantaya ne var ne yok doldurmaya başladım. Bir yandan aglıyor bir yandan sövüyordum.

"ZATEN SUÇ BENDE. NİYE GELDIM KI BURAYA? NIYE SEVDIM KI SENI? ALLAH BENIM BELAMI VERSIN GIDIYOM BEN"

Aşagı indigimde yerde cam parçaları vardı. Kapıyı açar açmaz üstüme Can-Beril ikilisi düştü.

"Ahh. Ne kapıyı açıyon Derin ya insan haber verir"

Yanlarından geçip gittim. Şu an kimde kalıcam aq diye düşünürken sokagın başında kırmızı son model bir araba vardı. Cam açıldı ve bir kız gülümsedi.

"Hey. Sanırım gidecek bir yerin yok."

"Öyle" dedim saçlarımı arkaya alırken.

"Ben buraya yeni taşındım. Yani ev arkadaşına ihtiyacım olabilir"

"Üzgünüm ama seni tanım-"

"Seri katil veya hırsız degilim. İngiltereden geldim ve yalnızım"

Bu kızı birine benzetiyordum. Konuşması falan çok samimiydi. Arabaya bindim.

"Ben Rüya" diyip elini uzattı.

"Derin" diyip elini sıktım.

"Evimde buralara yakın zaten" diyip arabayı sürdü. Yol boyunca sordugu sorulara kısa cevaplar vererek geçiştirdim.

"Konuşmayı sevmiyorsun heralde"

"Severim ama konu olunca" diyip gülümsedim.

"Peki geldik zaten"

Arabadan inip kahverengi eve baktım. Rüya kapıyı açarken etrafa baktı. Sanki biri onu takip ediyormuş gibi hareketleri vardı.

İçeri geçtigimizde koliler ve mobilyalardan başka birşey yoktu.