My Treasure[Completed]

❤️7❤️

{Zawgi}

"မရပါဘူး..!"

"ဘာလို႔လဲ နမ္းၾကၫ့္ယံုေလးဘဲေလ"

"မရဘူး ဒါကဒယ္ဒီအပိုင္"

"ဒယ္ဒီကဒယ္ဒီေလကြာ"

"မ ရ ဘူး Okay"

ဘယ္လိုေတာင္ ကပ္သီးကပ္ဖဲ့လူလည္း။ မရဘူးဆိုမရလိုက္ေလ ဘာေတျြဖစ္ေန အရမ္းေတြစိတ္ရွည္တာ။

"ဂြၽန္ေရ...!!"

"မင္ယြန္း လာၿပီလား ငါပ်င္းေနတာ"

"ပ်င္းေနလို႔ေတာ္ေတာ္ရယ္ ၾကၫ့္ဦးစားထားလိုက္တာ ဗိုက္နာကုန္ေအာင္"

"ဟီး နည္းနည္းေလးမ်ားသဝါးတာ"

တစ္ဆိတ္ေလာက္ လူတစ္ေယာကိုပလစ္ထားၾကသလားလို႔။

"အဟင္း Babeအဲေလ ဂြၽန္ကိုေျပာထားတာေလး စဉ္းစားေပးဦး"

"ဘာေျပာထားလို႔လဲ?"

"ခုဏကေလ မမွတ္မိဘူးလား"

"ပုဇြန္စားေနတာနဲ႔မသိလိုက္ဘူး ပုဇြန္ေလာက္အေရးမႀကီးဘူးထင္လို႔"

Young Taeတစ္ေယာက္ေသြးအန္ခ်င္ေနေလၿပီ ပုဇြန္ေလာက္ေတာင္ အေရးမႀကီးဘူးတဲ့လား။ ယုန္ေလးလို႔ထင္ေနတာ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ေျမေခြးေပါက္စဘဲ။

"အဲ့တာဆိုထပ္ေျပာျပရတာေပါ့ ကိုယ္......"

"သဲငယ္!!"

"ဒယ္ဒီ..~~သဲငယ္ အိပ္ခ်င္ၿပီ"

"အဲ့တာဆို အခန္းျပန္ရေအာင္ေလေနာ္"

အားးးးးး ဘယ္လိုေတြေတာင္ လုပ္ထားေပါက္စ ေက်ာင္းေရာက္မွ အၿမီးကေန ကိုင္ဆြဲျပမယ္။

*****************

"Oh Sehunပါလား"

"Hi Julie"

"Hi Babyေလး"

"Hi အန္တီ"

"ဟားဟား ရယ္ရသား"

သူ႔ေရ႔ွက မိတ္ကပ္တစ္ပိသာနဲ႔ မလံုမၿခံဳအက်ီနဲ႔ ေဒၚေဒၚဟာ အရိပ္ျမင္လို႔ အေကာင္လာဖမ္းေနတာ မသိရေအာင္ သူကငါးႏွစ္သားေလးလား။ ေဆာတီးဘဲအန္တီ....

"Sehun သားေလးက ဟာသသိပ္ေျပာတတ္တာဘဲေနာ္"

"သားမဟုတ္ဘူး"

"အိုးး ေခၚၾကၫ့္ပါဦး ေမေမလို႔"

"မ်က္ႏွာေပၚက မိတ္ကပ္ေတြေလ်ာ့သြားမွ စကားဆက္ေျပာရေအာင္ေလေနာ္"