Sabah gözlerimi yüzüme koyulan öpüçüklerle uyandım gözlerimi açıp baktım Semih abim yüzümün her yerini öpüyordu gülümseyerek bende abimin yanağını öptüm
"Günaydın prensesim"
"Günaydın prensim"
Dedim bende abimi taklit ederek abim Gülüp yatağa tekrar uzandı beni göğsüne yatırdı
"Prensesim bu gün ne yapmak istiyorsun"
"Vala prensim sen bilirsin bugün sendeniz"
"Tamam o zaman kalk hazırlan"
"Nereye"
"Önce dışarıda güzel bir kahvaltı yapalım sonrasına bakarız"
"Tamam da abi benim giyecek bir şeyim yok ki"
"Aa evet ne yapacağız"
Biraz düşündüm sonra aklıma gelen fikirle abime söyledim
"Abi bak şöyle yapalım sen beni anlamlara götür benim orda yedek kıyafetim var giyerim hem ablamı çok özledim nolurr"
"Tamam güzelim öyle bakma bir daha bana"
"Nasıl bakıyorum"
"Öyle elinden şekeri alınmış çocuklar gibi"
"Ya abi ya off"
"Hahah tamam hadi kalk gidelim"
"Tamam sen in ben elimi yüzümü yıkayıp geliyorum"
"Tamam güzelim"
Dedi abim anlımı öpüp odadan çıktı bende vakit kaybetmeden banyoya girdim elimi yüzümü yıkadım tekrar odaya girdim yerdeki ayakkabılarımı giydim odadan çıktım evi dün akşam hiç gezmedim abim gelene kadar geziyim bende benim kaldığım odada yani o kata üç kapı var içeriye bakmadım ayıp yani dimi aşağı kata indim burda dört kapı var biri mutvak diyeri salon ikisini bilmiyorum galiba biri oda diyeri lavabo olmalı ev güzle çok güzel dekore edilmiş kırem siyah koltuklar vardı merdivenlerden ayak sesi gelince arkamı döndüm abim gelmişti bana elini uzattı bende ona gülüp elini tutum evden çıktık arabaya binip abime yolu tarif etim ablam gilin evinin önüne geldiğimizde abim arabayı durdurdu arabadan indik kapının önüne durduk ben kayı çaldım iki saniye sonra ablam bir eli karnında diyer eli belinde kapıyı açtı hamilelik ona çok yakışmış gözlerim doldu ablamı çok özlemiştim anlam beni görünce gülümsedi bende ablama gülümsedim ablama sarıldım tabi göbeyi izin vardiği kadar sarıla bildim ablam 8. Ayına girdi bebeyin gelmesine bir ay var tabi erken gelmezse ablamdan ayrılıp
"Oo mira hanım siz bizi nasıl hatırladınız ya"
"Ya deme öyle abla ya bak geldim seni pardon sizi çoook özledim. Bak bu abim Semih abi buda ablam Dilara"
"Memnun oldum"
"Bende e hadi içeri geçin"
Dedi ablam abime baktım abim başıyla onayladı ben ayakkabılarımı çıkartıp içeri girdim ama abim girmedi abime bakıp
"Abi neden gelmiyorsun"
"Güzelim sen üzerini giy ablanla biraz vakit geçir ben yarın saate seni almaya geleceğim"
"Tamam abi sen nereye gidiyorsun"
"Ufak bir işim var hadi sen içeri gir"
"Tamam"
Dedim tekrar dışarı çıkıp abimin yanağını öptüm içeri girdim kapıyı kapattım ablamla beraber salona ilerledik
"Ablam sizi çok özledim meleğim nerde"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM!!! "TAMAMLANDI"
Mystery / Thriller17 yıl!!! dile kolay tam 17 yıl hayatımın bir yalandan ibadet olduğunu öğrendim herkes için çok kolay bir hayat ama benim için sanki herkes teki sorunlar beni bulmuş gibi bu hayata başıma gelmeyen kalmadı. peki ya bir gün bu sorunlar ortadan kalkars...
