49.bölüm 'vurulma'

2.2K 83 9
                                    

İYİ OKUMALAR...💕

Ay valahi midem bulandı bu adam fakirmi ne şu an yolda gidiyoruz arabayla eh tabi benimde aç midem bunu kaldıramıyor artık sabah kalktığımda arabada gidiyorduk o kadar yorgun düşmüşümki beni arabaya taşıdıkları da his etmedim bile beni İzmir'de bir depoda saklıyorlardı depo olduğunu ilk gittiğimde anlamıştım İzmir'de olduğumu ise yolda geçtiğimizde tabela da yazıyordu oradan okudum şu an saat 19:09'a geliyor yine uykum geldi bak başımı cama yasladım benim oturduğum tarafta kapı yok! Ne kadar güzle tesadüf her neyse başımı koylmamla gözlerimin kapanması bir oldu.

Poyraz dan devam

Meleğim yok her yere baktık ama yok bu barış denen adam kız kardeşimi nereye götürdü bilmiyorum ama onu bulacağız o videoda her yerini kesti it adam o adamı kendi ellerimle öldüreceğim arabayı durdurup konağa girdim ben tam konuşacak Ken babamın telefonu çaldı masanın üzerinde olduğu için kimin arasığı götürdüm kayıtsız numara kesin mirayı kaçıran adam arıyordur babam telefonu alıp açtı

"Alo"

"Alo sana iki saat sonra atacağım konuma gel kızını al"

"Ne yani tamam peki benden ne istiyorsun"

"Hiç birşey istemiyorum"

"Nasıl"

"İnsafına geldiniz Kaya ailesi"

Diyip telefonu kapatı arsın abim ayağa kalkıp avluda döndü

"Abi bir otur" dedim

"Yok o adamı ben tanıyordum kesin bir pilanı var yoksa öyle kolay kolay mirayı bırakmaz"

"Haklısın" dedi babam

"Ne yapacağız" diye sordum bu sefer ateş konuştu

"Bence annem,yengemler evde kalsın biz dedem gil hep birlikte gidelim"

"Evet kapının önüne evin etrafına koruma koyarız bizimle birlikte de gelir koruma bu şekilde evdekiler güvend olur"

"Ol-olmaz ben kızım- dç

"Gelin siz evde kalacaksınız" dedi dedem

Herkes sustu yerlerine oturdu hepimiz gelecek olan mesajı bekliyorduk hepimiz perişan haldeydim en kötü olan kişiler annem,Alp,Semih bunlar çok etkilendi evet bende mirayı çok seviyorum onu daha yeni bulmuşken daha yeni aramız iyi olmuşken kaybedemem ben onsuz nefes alamam (o kim lan burnum şaka la şaka jdjeldnjd) ne olursa olsun meleğimi sapa sağlam evimize getiricem

Semih den devam

Yok nerde arasak sorsak yok yer yarıldı yerin dibine girdiler sanki ben mirasız yaşayamam ben onsuz olamam benim minik kardeşimi cehenemden yeni kurtarmışken bir daha orda kalamaz onu orda bırakamayız bırakmıcaz da

2 saat sonra

Beklenen zaman gelmişti şu an kardeşimi almak için yolda barış denen adamın gönderdiği konuma gidiyorduk bize tam bir saat mesafeli bir yerdi aşiret de gelmek istemişti ama dedem istemedi ailevi sorun demişti kimseden yarıdım istemedi bizde bir şey demedik zaten.

Araba durduğunda etrafıma baktım orman gibi bir yer etrafı ağaç dolu ortası boş yeşilik bir alandı arabalardan inip tam ortada beklemeye başladık.

Ne kadar bekledik bilmiyorum ama araba ışıkları yüzümüze vurduğunda hepimizin eli brlimizde hazır olan silahlara giti araba durduğunda içinden yaşlı biri ile siyah maskeli biri indi maskesi olan adamın yanında ise küçük kız ka-kardeşim vardı.

Mira dan devam

Birinin kolumu dürtmesiyle uyandım barış itiydi etrafa baktığımda arabanın durduğunu yani geldiğimizi gördüm arabanın kapısı açıldı ilk barış sonra maskeli adamla ben indim abilerim babam dedem hepsi buradaydı zorlukla adım atacak Ken az kalsın düşüyordum bacaklarım ah beni taşımıyor tam yere yığılacak Ken maskeli beni tutu abilerim bize taraf gelirken hepsi bir anda durdu ne olduğuna bakmak için başımı kaldırdığımda barışın başıma silah dayadığını gördüm öf filimi çekiyoruz aq ya

"Kızımı bırak senin derdin bizimle"

"Kızını bırakacağım ama"

"Ama ne" dedi arsın abim

"Amasını sonra söylerim"

"Deniz"

"Efendim amca"

"Kızı Borak gitsin"

"Ta-tamam"

Demek  adı Deniz bir yerden tanık gibi ama ne biliyim ya öf deniz denen adam beni yavaşca bıraktı onun bırakmasıyla bende zorlukla ayağa kalktım aileme doğru yürüyecek Ken biri kolumu tutup beni durdurdu arkama baktığımda bunun deniz olduğunu gördüm bana yaklaşıp kulağıma

"Çok özür dilerim mira beni afet ben böyle olsun istemezdim keşke beni ilk dinleseydin ve senin olduğunu senin karşına ilk çıktığım zaman anladım özür dilerim deniz gözlü kız özür dilerim"

Dediğinden hiç bir şey anlamadım o anki refleksle elimi başına atıp maskesini çıkarıdım karşımda gördüğüm kişiyle donup kaldım

"Sen sen bunu nasıl yaparsın ben sana arkadaşım dedim"

"Özür dile-

"Dileme senden nefret ediyorum bunun hesabını hepiniz vereceksiniz"

Dedim önüme döndüm erene baktığımda oda benim kadar şaşkın ve sinirliydi deniz erenin arkadaşıydı ben önü önceden görmüştüm bana arabayla çarpmıştı (1 bölümde var) onunla aynı masada oturup konuşmultuk gözümden bir damla yaş düştü aileme baktım onlarda bana yalan söylediler biraz ilerledim tam ortada durdum bacaklarım beni artık taşımıyordu arkama dönmemle karnıma giren derin delice ağrı bir oldu elim karnıma atmamla elimin ısınması bir oldu elimi kaldırıp baktığımda bu kandı beni vurana baktığımda deniz olduğunu gördüm bana bir şey diyordu ne dediğini anlamıyordum denizin amcası kolundan tutup arabaya bindirip gaza bastılar gözlerim kararmaya başladı boğuk boğuk sesler geliyordu ama ben tam olarak duyamıyordum tam yere düşecek Ken biri beni tutu onun tutması ile gözlerimi kapatmam bir oldu ve biliyormusunuz ben neyi anladım;

Benim en kötü hikayemi en sevdiklerim yazdı.

Son...

Bölüm nasıl?

Deniz?

Mira ölücekmi?

GERÇEK AİLEM!!! "TAMAMLANDI"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin