İYİ OKUMALAR...👻
2 hafta sonra
Tam iki hafta geçti ablam hala uyanmadı sadece normal odaya alındı durumu iyi ama uyanmıyor kimse yanına almıyorlar bu gün poyraz dan istiyeceğim belki o izin alır yani umarım ben bu iki hafta boyunca beni yanlız bırakmadılar onlarla aramız daha iyi ye gidiyor tabi bu iki hafta içinde arsın abim bana mesaj atmıştı mesajda böye söyledi
'güzel kızım toplantılarım var bu yüzden seni arayamadım müsait olduğumda mutlaka seni arayacağım'
Bende tamam demiştim ne diye bilirdim ki ama abime hala kırgındım tamam işi ola bilir ama bana kısacık bir mesaj bile atamıyormu yani ben iyiyim merak etme dese bile bana yeterdi ama abim sorumsuzca davrandı onu ne kadarda özledim sesini,kokusunu,bana güzle kızım demesini,kıskanmasını off ben böyle düşünürken elinde tost ile poyraz geldi cemre ve ailesi gitmişti bir hafta boyunca hiç gelmediler gerçekten onları anlamıyorum ablamı seviyorlar dı. Tabi cemre gelene kadarmış iki yüzlü insanlar ne olacak. Bu iki hafta boyunca eniştemin de benden farkı yoktu hata benden daha perişan halde çok kötü olmuştu Ali eymeni küveze aldılar eniştem ablam kalkmayan kadar Ali eymeni kucağına almayacağını söyledi abla ı çok seviyor eniştem tabi ablamda eniştemi melek sürekli ablamı sorup ağlıyordu bizde mecburen hastaneye getirmişti Alp bür sürü soru sordu ama cevap veremedim sadece ablamın uyuduğunu yorulduğunu söyledim ama melek çok zeki birisi olduğu için bana dediki 'teyze bana yalan söyleme annem hasta' demişti bir şey demedim camdan ablamı biraz daha izledikten sonra tekrar Ali bey defne hasım ve Alp ile birlikte geri gitiler Ali beyle defne hanımda sürekli beni arayıp iyi olup olmadığımı soruyorlardı bana bu zor süreçte hep yanımda olmuşlardı gerçekten. diyerleri işe gitmişlerdi işleri vardı gitmek istemiyorlardı ama ben zorla onları göndermiştim tabi ama poyraz gitmemekte baya ısrar Etiler bende daha fazla direnmedim zaten bana uzatığı tostu gülümseyerek aldım yemeye başladım bu iki hafta bana iki yıl gibi gelmişti çok yorulmuştum ama kimse beni ablamın camının önünden göndermedi bana evden gönderdikleri elbiseleri hastane odasında giyiprdum orası artık benim odam olmuştu bu iki hafta içinde tostu yedikten sonra elimdeki peçeteyi kalkıp çöpe atım sonra poyrazın yanına oturdum
"Bu gün nasılsın"
"Biraz daha iyi" dedim
"Mira güzelim biraz dinlenmen lazım iki haftadır perişan odun"
"Hayır ben iyiyim şey poyraz"
"Of mira bir kere abi desen"
Dedi gözlerindeki pişmanlığı görüyordum ama hala zamanı verdı en azından ablam kalkana kadar onun sorusunu es geçerek
"Senden bir şey istiye bilirmiyim"
"Söyle bakalım baş belası"
"Ben baş belası değilim" dedim oda gülüp
"Tatlı bal belam benim söyle"
"Hah şimdi oldu şey doktordan izin alsan ablamı görmem için"
"Hım düşünmem lazım"
Dedi elini çenesi ne koyarak düşünür gibi yaptı aklına gelmiş ola ki sinsice güldü bana bakıp
"Tamam ama bir şartla"
"Nee" dedim hemen oda
"Bana abi dersen neden olmasın"
Dedi beklenmedik bir şey istemişti of o zamanın bu zaman olması istemiyordum ama ben başımı eğdim ne diyeceğimi bilmiyordum poyraz eli ile başımı kaldırdı beni kendine çekip anlımdan öpüp konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM!!! "TAMAMLANDI"
Misterio / Suspenso17 yıl!!! dile kolay tam 17 yıl hayatımın bir yalandan ibadet olduğunu öğrendim herkes için çok kolay bir hayat ama benim için sanki herkes teki sorunlar beni bulmuş gibi bu hayata başıma gelmeyen kalmadı. peki ya bir gün bu sorunlar ortadan kalkars...
