İYİ OKUMALAR...🥰
her yer kan olmuştu donup kaldım elimdeki poşetler elimden düştü ardından koşar adımlarla ablamın yanına gitim ama dokunmadım çünkü poyraz beni tutuyordu bu durumlarda savuk davranmam lazım kendime çeki düzen vermem lazım kendimi toparlayıp alpe baktım
"Al-alp meleği götür burdan"
Dedim zaten ateş ambulansı aramıştı Alp meleği alıp odadan çıktı bende tekrar ağlamaya başladım
"Abla ablam kalk hadi"
"Abla iyi misin ses ver nolur abla"
"Abla yalvarırım sana nolur beni duyuyorsan ses ver abla"
Dedim ağlayarak ama ablam hiç bir tepki vermeden öylece yerde yatıyor ambulansın firen sesleri gelmeye başladı beş dakika sonra kapı çaldı savaş koşarak kapıya baktı hareket edemiyordum bu berbat bir histi resmen bir çukura düşer ya insan kimse kurtarmaz günlerce orda aç susuz kalırsın aynı öyle bir şey tarif edilemez bir acıydı bu içeriye sedye ile birlikte hemşireler girdi odaya
"Nesi var hastanın"
"Bi-bilmiyorum biz geldiğimizde burda yatıyordu" dedim
"Hastanın nesi oluyor sunuz"
"Ben kardeşiyim" dedim
"Tamam" dedi arkadaşlarına bakıp devam eti
"Arkadaşlar üç dediğimde kaldırıyoruz 1,2,3 hadi"
Diyip ablamı sedyenin üzerine koydular bende hemen
"Dikat edin ablam hamile"
"Kaç aylık"
"9 yani çok az kaldı doğuma"
Dedim hemşire beni başıyla onaylayıp ablamı odadan çıkarmaya başladılar bizde arkasından gidiyorduk evden çıktık biraz zor oldu ama çıka bildik sonunda ablamı seri hareketlerle ambulansa bindirdiler ben ne yaptıysam beni almadılar bende koşarak arabaya bindim diyerleri yerlerine oturunca ambulansı takip etmeye başladık hastane uzak değildi fazla buraya.
Ben hem ağlıyor hemde burnunumu çekiyordum ablama birşey olsa ben ne yapardım ben yaşayamam Allah'ım ne olur ablama bir şey olmasın onada bebeyinede nolur rabim.
"Mira güzelim tamam bak ablana birşey olmayacak" dedi Semih abim
"Abi görmedinmi nasıl yerde kanlar içinde yatıyordu ben ben hiçbir şey yapamadım elimden bir şey gelmedi abi ablam beni bizi bırakmaz değilmi?"
"Tabikide bırakmaz güzelim ablan seni çok seviyor seni hiç bırakırmı"
"Umarım abi"
Dedim araba durduğu için kemerini hızlı açıp abulansın yanına gitim ablamı indirmiş hastaneye sürüyorlar girişte doktorlar konuşuyordu hemşire
"Dilara güzel 25 yaşında 9 aylık hamile başını sert bir şekilde bir yere vurmuş bebeyin durumu iyi anne nın durumu kıritik yolda gelirken doğum başladı"
"Tamam hemen amalyataneyi hazırlayın acil!"
Duyduklarım la şok oldum ablam iyi değil yolda doğum başlamış Allahım sen onları koru ya rabim onları bize bağışla.
Tam bir saat dir ablamın çıkmasını bekliyoruz ne giden var ne gelen çok endişeleniyorum bu süre içinde eniştem beni aradı ablama ulaşamadığını benim gidip ablama bakmamı istedi bende ona hatanede olduğumuzu söyledim eniştem cevap vermeden telefonu kapatı aradan yarım saat geçti eniştem geldi ona nasıl bu hastanede olduğunu sorduğumuzda eve en yakın hastane burası olduğunu söyledi eniştem bir o yana bir bu yana gidiyordu bir ara ağlamıştı kimseye gösrmemeye çalışıyor ama ben kendi gözlerimle gördüm ağladığını eniştemi ilk defa bu şekilde görüyorum acı,hüzün,çöküş,endişe,merak ve en önemlisi korku aslında benimde fazla bir farkım yok eniştemden başım Semih abimin omuzuna yoymuş usulca ağlıyorum abim onları aradı nede olsa kızları yani benim eski ailem onlarda bir azdan burada olur Semih abime baktım oda duvara bakıyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM!!! "TAMAMLANDI"
Mystery / Thriller17 yıl!!! dile kolay tam 17 yıl hayatımın bir yalandan ibadet olduğunu öğrendim herkes için çok kolay bir hayat ama benim için sanki herkes teki sorunlar beni bulmuş gibi bu hayata başıma gelmeyen kalmadı. peki ya bir gün bu sorunlar ortadan kalkars...
