GERÇEK AİLEM!!! "TAMAMLANDI"

47.bölüm 'acı gerçek'

Arkadaşlar hepinizden özür dilerim bir haftadır bölüm atamıyorum kusura bakmayın hadi devam edelim

İYİ OKUMALAR...❤️

YAZARDAN DEVAM

Bütün kaya ailesi perişan halde tam bir hafta oldu biriçik kızları mirayı bulamıyorlar bütün Mardin'e haber saldılar bütün aşiret küçük kız mirayı arıyor ama kimse hiç bir delil yada ipucu bulamadılar polisler, askeriye,jandarma herkes mirayı arıyordu ama kimse hiç bir şey bulamıyordu Mira'nın annesi defne hanım hiç bir şey yemiyor içmiyor evde kızından gelecek haber bekliyor Ali bey ise Mardini ayağa kaldırdı herkesin dilinde mira vardı.abileri ise kardeşlerinin hemen bulunmasını istiyordu onlada çok kötü durma özelikle arsın onun aklına direk üvey babası barış geliyordu zaten bu bir hafta içinde onu ne kadar arasa da ulaşamadı ve bu gün İstanbul'a geldiğini öğrenmişti bunu öğrendiğinde direk İstanbul'a adamlarını gönderdi orada da arayacak tı kız kardeşini en kötüsü ailede en kötüsü Alp olmuştu ablasına bu kısacık zamanda çok bağlanmıştı ne kadar onunla az vakit geçirmiş olsa bile ablasını çok seviyor ve çok bağlanmıştı amcalar,dayılar,dede,abi,baba hepsi mirayı arıyordu kimse o kıza ne olduğunu bilmiyordu Mira'nın evde olmadığını Alp aileye haber verdi aile biraz bekledi ama mira eve geri dönmedi kamera kayıtlarında bir siyah araba ile mirayı baygın şekilde bindirmişlerdi adamların yüzü görünmüyor çünkü adımında yüzünde siyah maske var kimsenin yüzü görünmüyor herkes çok endişeli,korkuyor küçük kızlarına birşey olsun istemiyorlar.

Arsın dan devam

Yok. yok.yok hiçbir yerde yok ne yapacağımı bilmiyorum tam 4 tane depoya baktım ama hiç birinde miraya ait bir iz yok barış şerefsizi yapmış olmalı ne yapacağım onlara nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama bir şekilde söylemem lazım şu an arabada konağa doğru sürüyorum mira'm nerde açmı susuzmu üşüyormu bunları düşündükçe aklımı yetiriyorum güzle kızım dayan seni bulacağım çok az kaldı bizim için dayan konağın önüne gelimce arabayı durdurup indim.
Kapının önüne geldiğimde derin nefes almaya çalıştım kapıyı açıp içeri girdim benim girmemle avludaki herkes yanıma geldi onlar konuşmadan ben konuştuğum

"Hiç bir yerde yok ve"

"Ve?" Dedi poyraz

"Ve size bir şey söylemem lazım"

"Seni dinliyoruz oğlum" dedi babam

"Mirayı beni büyüten size düşman eden üvey babam barış"

Dediğimde derin sessizlik oluştu adım kadar eminim ki barış kaçırdı meleğimi başka kimse yok ne isteye bilirleki benim meleğim den.

Mira dan devam

Zorlukla ayağa kalktım her yerim ağrıyordu duvara tutunarak banyoya girdim kapıyı kilitledim aynadan kendime baktım berbat haldeydim yanaklarımda morluk vardı gö altları hafif morarmış gözlerim kısık bir şekilde açık üzerimdeki yırtık olan tişörtü yukarı kaldırdım gözümden bir damla yaş düştü ben berbat haldeyim her yerim kesikler morarma çok çok kötü üzerimi kapatıp elimi yüzümü yıkadım sonra tekrar banyodan çıktım yatağa oturdum bu bir haftadır sürekli dayak yedim nedeni ise koca bir sesizlik okadar aptal değilim tabikide barış dede pardon barış iti beni kaçırmış nedenini söylemiyor bilmiyorum ben ona ne yapmış ola bilirim ki odanın kapısı açıldı dayak saatim gelmiş olmalı içeriye yine barış ve itleri geldi yatakta oturur pozisyona geçtim ne yapacak bu adam yine bana