Magic Shop [On-Going]

CHAPTER 31

Y/N's POV

Kanino naman to galing? Baka naligaw lang. 

"Oh, Sam. Para sayo ata yan nagkamali lang ng table." Pagbigay ko sa kanya ng paper bag. 

"Paano naging sakin?" Pagtataka nya. 

"Remember ikaw ang may maraming manliligaw. Kaya hindi imposible." Pagpapaliwanag ko .

Nakumbinse ko naman sya kaya tinanggap nya na. Last subject before Lunch break. Nagugutom nako. 

Bakit ko binigay? Jusko sinong nilalang naman ang magbibigay ng ganon sakin. Wala 'kong mangliligaw. Kaya posibleng naligaw lang talaga yun sa table ko. Wala pang nakalagay kung kanino talaga. Pero huhu nagugutom na talaga ko. 

Nagsimula na ang next subject namin at ang masasabi ko lang? Wala akong maintindihan. Like hindi ako makapag-isip ng maayos dahil nga walang laman ang tiyan ko. 

Tumunog na naman. Grr. Napansin naman yung ni Jungkook. 

"Hey Y/N. You're hungry. I have something to eat here. Want some?" Pag-aalok nya. 

Hindi ko alam kung tatanggapin ko o hindi kasi bawal din kumain nakakabastos yun sa professor namin. 

"Thanks for the concern pero gustuhin ko man. Bawal din kumain dito sa room." Pagbulong ko. 

"Oh really? Bawal kumain?" I thought they already finished studying pero hindi nya alam na bawal yun? 

"Seriously? Hindi mo alam? Napaghahalataang kumakain ka habang nagkaklase."

"You got it right. So ayaw mo?" Umiling ako. 

"Kaya pa lunch break naman pagkatapos nito." 

"Okay you said so." He replied. 

"Hey. Give me foods." Rinig kong utos ni Sungit mula sa likod. 

Nakita ko sa gilid ng mata ko ang pagkuha ni Jungkook ng kung ano sa bag nya. 

"Here, Hyung."

"Oh our transferees. Hindi ba kayo aware na bawal kumain habang nagkaklase?" Yaan na napansin na nya. 

She is one of the most terror professor here. 

"What do you think?" Rinig kong sagot ni Yoongi. Napaka ano talaga nito. 

"HAHA sumasagot ka pa sakin. Walang respeto. Akala ko nakapagtapos kana?" Nagpapalipat lipat lang ang tingin ng mga kaklase ko sa kanila

Lumingon ako sa likod ko and I saw him sitting in his table. Ako na nahihiya para sa kanya. 

"Sa pagkakaalam ko. You're the one who's disrespecting me here. I'm one year older than you and did I made a big trouble while I'm eating? I guess not." Pagsagot nya. 

Gusto ko tapalan yung bibig nya. Barubal. 

"Huh. Okay I'm not going to argue with you anymore. But I want you to go to detention room. After this." 

"I hope you will see me." 

"Hey Yoongi. Shut your mouth. We're at school." Pagsaway ko nakakainis kasi eh. 

"The hell I care." He replied.

"Bwisit ka talaga."

"Why are you even talking to me."

"Bahala ka." Baka hindi ko mapigilan sarili ko. 

Pagkatapos na pagkatapos ng klase. Nag-aya nako. Hinihila nako ng pagkain sa cafeteria. 

Nakita ko na naunang lumabas si Yoongi. Akala ko ba hindi sya pupunta. 

"Let's go?" Aya ni Jungkook. 

"Bakit hindi mo susundan Kuya mo?"

"Nope. He can handle himself. Don't worry about him."

"Sino ba nagsabing nag-aalala ko doon."

"Hindi ba?" And he flashed a naughty smile. 

"Ayy nako bumaba na tayo. Nagugutom nako. Hindi ko na kayang mag-isip." I changed topic. Hindi naman kasi psh. 

BUMABA na kami sa cafeteria. And guess what. There are looking at us. Why? Kasama kasi namin yung transferee. 

"Am I too handsome?" Biglang tanong nya. 

"Maraming chix dyan." Singit ni Sam. 

"I'm not interested. You two are also beautiful. I'm now contented." Napangiti naman ako. 

Confirmed. Magiging payapa na ang buhay ko mula ngayon.

WE'RE now eating pero hindi ko parin natatanaw maski anino ni Yoongi. Don't be malicious. Bago lang sya dito baka kung saan mapunta yung lokong yun. 

"Looking for someone?" Biglang sulpot ng... Yeah, yung hinahanap ko. 

"A-ahh wala." Tapos kumain ulit ako. 

"You're looking for me. Aren't you?"

Kulit nito amp. Grr. Oo na. 

"Hindi ah. Bakit naman kita hahanapin?" Pagtanggi ko. 

"But you're mind tell me 'yes'. So now, are you going to tell me you missed me?" 

–
🌻💜