Magic Shop [On-Going]

CHAPTER 21

Y/N's POV

"Hey, did you just smiled at me? May sakit kaba?" He just chuckles. 

What the fuck. Si Yoongi ba talaga tong kaharap ko? O baka nananaginip na naman ako? 

"Bawal ba ngumiti kung good mood ako?" Haluh dapat ko ba pagsisihan na pinagdasal kong sana kahit minsan ngumiti sya? 

Damn. Lalo syang naging gwapo sa paningin ko. 

"Huwag ka ngang ngumiti dyan." Pagsaway ko sa kanya. 

"And why would I? Halika na kain na tayo. It's already 6:30am." Ang aga Pa pala. 

Ibang Yoongi ang nasa harap ko. Bakit ganito? 

"Birthday mo ba? Or something kung bakit ka good mood ngayon? Nakakapanibago ka kasi."

"Just to remind you. After I sent you to school. I have date. Nakalimutan mo ba?" Napa poker face naman ako. 

Dahil lang doon? So, gusto nya nga. 

"Ang babaw mo naman." Nilagpasan ko sya at tsaka bumaba. 

"Any tips? You know this isn't my thing."

"Kaya mo yan. Hindi mo na kaylangan mag effort ng todo. Halata namang gusto Karin nya." Nakapasupportive ko diba? 

"You think so?" I nodded. 

"Good thing."

Umupo nako at nagsimulang kumain pero parang wala akong gana. Is it because of what Yoongi said o puyat lang ako. 

Sana dahil sa puyat. 

Mabilis lumipas ang oras at 9:00 na. At sa mga oras nato. Lutang parin ako. Wala akong gana in short. 

"What's up with you? Ang tahimik mo ata?" Wow. Ah

"Ang aga mo kaya akong ginising. Hello? 2 moko pinatulog." Pagrereklamo ko. 

"Okay." Maikli nyang sagot. 
Pinaharururot nya ang kotse. Pucha naman! 

"Hoy ano ba. Kung gusto mong mamatay. Huwag moko idamay!" Sigaw ko sa kanya. 

"Naalala mo yung unang araw na sumakay ka dito sa kotse na to? You said you want to die." Aba pisteng to. He gave me hope tapos sya din pala tutulong sakin mamatay. 

"Alam mo Yoongi. Kung magpapakamatay tayo ngayon. Hindi mo makikita si Jessi mamaya!" Bigla syang nagbreak. 

Piste to. Nahihilo nako. 

"Baliw kana ba talaga!"

"Tama. We should drive safely." Ang sarap magmura. 

Jessi is the key. 

Nakarating na kami sa school. Nahihiya akong lumabas. It's the first time na hinatid ako ni Yoongi. Baka kung anong isipin ng mga kaschoolmate ko. 

"Pwede sa gilid mo na ko ibaba?" 

"Bakit?" 

"Basta."

"Dito na. Sayang sa gas." Takte ang yaman yaman mo eh. 

"Kahit kaylan ka talaga. Sarap mo sakalin."

Binuksan ko yung pinto pero hindi pako bumababa. Nakayuko ako trying to hide my face. 

Biglang may tumulak sakin pababa. Kaya nagulat yung mga studyanteng naglalakad. 

"Bwiset ka talaga Yoongi!" 

"Ang bagal mo eh." Then he start the engine and drive away. 

Jusko naman. 

Nagsimula nakong naglakad papasok ng gate. And here's Kuya Dan. 

"Oh ikaw pala yung bumaba sa kotse na yun. Hindi mo naman ginawa yung nasa isip ko ano?"

"A-ano po?"

"Hindi mo naman ginamit sarili mo para sa mayayaman?" Umiling ako. 

"Hindi po kuya. Hindi ko po magagawa yun. Papaliwanag ko po soon." Ngumiti naman sya sakin. 

Nang tuluyan nakong nakapasok. It feels different. Para nila kong minamanmanan. 

Remember, I'm being bullied here. 

"Hoy Y/N. Ano binenta mo na sarili mo? Sabi ko na nga ba nasa loob ang baho mo." Biglang dating classmate kong makapal kung mag make-up.

"Pwede ba tigilan nyo na ko."

Akmang lalagpasan ko na sila pero hindi sila nagpapatalo. Hinatak nya ang buhok ko. 

Tinapon nya ko pababa sa sahig. I gain attention again. 

As always. 

Makakatanggap na naman ako ng sampal kaya pumikit nalang ako.

But nothing happen. 

"Go back to your classes."

Rinig kong tinig ng hindi pamilyar na lalaki.

"Miss." Tawag nya kaya sinubukan kong idilat ang mata ko.

I saw his face. He's damn pretty. Lalaki sya pero ang ganda ng mukha nya. 

"S-sir."

Ngayon ko lang sya nakita. Is he a student? 

"Anong course mo?" Tanong nya. 

"BS Accounting."

"What a coincidence. Sainyo ang first class ko." So teacher ko sya. 

"Sumabay kana sakin. What's your name?"

"Y/N Shin po Sir." Tatayo na sana ko pero nilahad nya ang kamay nya. 

He help me to stand up. 

"Call me Sir. Kim."

—

💜🌻