Magic Shop [On-Going]

CHAPTER 46

Y/N's POV

NANLUMO ako. Marami akong pwedeng mamiss na lesson maski test at quiz sa mga araw na yun. 

"Pero mam. Hindi po pwede yun mam. Nag-aaral ako ng mabuti hindi para kabitan ng mga issue." Reklamo ko. 

"My decision is final Ms. Shin. Magpahinga ka muna siguro. Palamigin natin ang issue ninyo." No. This is unacceptable. 

"Mam. If you're going to suspend her. Magpapasuspend din po ako." 

"See? Why are you doing this Prof. Kim? Sa estudyanteng to? Now tell me na walang namamagitan sa inyo?" Bakit ba ganito sya. 

"It's nothing to do with the relationship you're pertaining to. Tutal kasama ako sa issue. Para fair sa kanya. Magsubstitute muna po kayo ng papalit sakin for 4 days. I insist mam." Paliwanag ni Sir. 

"Your penalty will start tomorrow. You may go." Mukhang hindi na mababago yung desisyon nya. 

Sasama pa sana si Sir sakin pero pinigilan ko na sya dahil nga baka lalo pang lumala ang issue. 

I entered the room and all went quiet. Hindi ko na inintindi yung mga salita at mga tingin nila. Kasi wala ng mababago. Suspended ako. 

"Okay naba?" Salubong sakin ni Sam at Jungkook. 

Napasalampak ako sa upuan ko sabay yuko. Agad pumatak yung luha ko. 

"Sis." Rinig kong tawag ni Sam. 

Bakit naman ganito. Nag-aaral lang ako. 

Inangat ni Sam ang ulo ko. 

"Bakit ka umiiyak. Anong napag-usapan nyo?"

"S-suspended ako." Nagulat naman sya. 

"Bakit?"

"H-hindi sila naniniwala sa sinasabi ko. Lahat sila tingin malandi ako. Sam, tell me malandi ba ko?" Umiling sya. 

"Hindi Y/N. Lapitin kalang ng lalaki dahil mabait ka. Iba ka sa mga babae." Sabat ni Jungkook. 

"4 days akong hindi pinapapasok. Marami akong mamimiss nun. Pati si Sir. Kim. Suspended din. Tama ba yun?" 

Biglang may lumapit samin. 

"Tama lang sayo yan. Una yung transferee natin. Tapos prof at Senior? Gipit na ba?" Gatong ng kaklase ko. 

Tumayo si Jungkook. 

"Miss? Can I ask you a little favor?" Then he smiles. 

"Ano yun?"

"Can you zip your mouth and go back to your sit? We don't accept trash opinions. Can you?" Mukha naman syang napahiya. 

Lumapit si Cess. 

"Y/N. I know hindi totoo yun. I witness how good you are. Kaya kahit sino lumalapit sayo. Kung sino man may pakana nun inggit lang sayo yun. Okay. Tutulungan ka namin makacatch up sa mga quizzes and lessons. We got your back." Buti nalang meron paring Princess na handang tumulong sakin. 

Bilang man sa daliri ko yung naniniwala sakin. Masaya nako.

"Salamat Pres. Maraming salamat." She tap my head before going back in her sit. 

Nagstart na ang next subject at nanatili akong lutang habang iniisip kung gano kalaking problema kung mawawala ako ng ilang araw. 

Kahapon ang pinoproblema ko si Yoongi ngayon yung issue. Hindi ba ko tatantanan ng problema?

Bumalik yung mga problema mula nung umalis ako sa bahay nya. 

It's lunch break. At kalat parin ang issue. Kaya sa lahat ng makakasalubong namin puro mga kala ko ang laki ng utang ko sa sobrang sama ng tingin. 

"Diyan lang kayo. Kami na ni Hyung bibili." Tinanguan lang sila ni Sam. 

Samantalang sakin wala silang nakuhang sagot. Nawalan ako ng gana sa lahat. Sobrang baba na ng tingin ko sa sarili ko. 

"Opss." Rinig ko. 

Kasabay ng mabigat na kung ano sa ulo ko. 

Spaghetti. 

"What do you think you're doing?!" Pagalit na sabi ni Sam. 

"Putting delicious foods sa kanya. Para mas sumarap sya? Tutal lumalapit ata lalaki sa kanya kasi magaling sa sa kama." Pinikit ko yung mata ko ng madiin. 

"Wait may kulang pa." 

"Don't you dare." 

Pero may naramdaman akong malamig sa ulo ko. 

"What the f-ck. Sumama ka sakin." Aya ni Sam. 

"Why would I?"

"You're going with me o kakaladkadin kita hanggang detention?!" 

After she said it. Nawala na ang boses nya. Umalis na ata sila. 

Nananatiling akong nakapikit. Naiiyak na naman ako. 

"Wt? Anong nangyare sayo?!" Gulat na boses ni Jungkook. 

Tumayo ako. 

"A-antayin nyo nalang si Sam. Kayo nalang kumain. Wala akong gana." 

"Pero-"

"S-salamat Jungkook. Akyat muna ko."

Sobrang lagkit ng damit ko. 

Tumutulo pa yung tubig na tinapon sakin. 

Naglakad lang ng nakayuko. I know nakakatawa ang itsura ko. Pero wala na akong pake. All I want is to go home. 

Pumunta ko sa gate sa ganoong itsura. 

"Oh bakit ganyan itsura mo ija?" Tanong ni Kuya Dan. 

"K-kuya pwede po ba kong umuwi?" Tanong ko habang nanginginig ang boses. 

"Sorry ija. Kargo ko kasi pagpinaalis kita. Tsaka nga pala may nagpapabigay sayo nito." Sabay bigay ng paper bag na naman. 

"Kanina daw po galing?" 

"Hindi ko alam. Nagcr lang ako kanina at nakita ko nakalapag nato dito. Sakto sayo nakapangalan. Ihahatid ko sana sayo. Pumunta ka naman dito." 

"S-sige po salamat." Tinanggap ko ang paper bag since nakapangalan na to ngayon sakin. 

Tinungo ko yung lugar na gusto ko pagmabigat ang pakiramdam ko. Sa mini forest. 

Sabay bukas ng paper bag. 

A 2 pair of uniform set. 

Ang galing naman nang nagbigay nito. 

There's a note. 

To: Y/N Shin

I know you need this. Malalagpasan mo rin yan. Maybe you don't know me ngayon pero makikilala moko soon. Gusto kita tulungan but this is not the right time. For now, I'll just watch you from afar. 

From:

Wala namang nakalagay. 

Kung sino kaman. I'm sending my gratitude to you. 

Please vote, comment and visit my profile for more stories!