{ လူပ်ိဳႀကီးရင္ခုန္ေနမိၿပီ }
" ဆရာရယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ပါဆို မေစာင့္ပဲသြားေတာ့ ခုလိုျဖစ္ၿပီေပါ့မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္း ဆရာလူပ်ိဳႀကီးရဲ႕ "
" က်စ္ နာရတဲ့အထဲမင္းအေပါက္ကိုပိတ္ထားလိုက္စမ္း တိုက္တဲ့သူကလဲဘယ္စီစိတ္ေရာက္ေနလဲမသိဘူး လူတစ္ေယာက္လုံးေရွ႕မွာေတာင္ကန္းၿပီးဝင္တိုက္သြားေသးတယ္ ေတာက္စ္...အား...အ့ ကြၽတ္ ကြၽတ္ "
'ေတာက္စ္'ေခါက္သံအက်ယ္ႀကီးေၾကာင့္ တံခါးေရွ႕မွာရပ္ေနတဲ့ ပိုးခန့္လန့္ကာတုန္တက္သြားရသည္။
သူ႕ေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရသြားတဲ့လူကိုေတာင္းပန္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဟိန္းဆက္တို႔ကို အသီးအႏွံေလးသြားဝယ္ခိုင္းကာ ထိုလူစီသို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။အခန္းတံခါးကအနည္းငယ္ဟေနတာမလို႔ ဘာရယ္မဟုတ္ထိုလူတို႔ေျပာေနသည့္ စကားတို႔ကိုရပ္နားေထာင္ေနမိတယ္။
" ပိုးခန့္ အဲ့လူမင္းကိုေတာ္ေတာ္ေလး ေဒါပြေနတယ္ေနာ္ " လို႔ အတူလိုက္လာတဲ့ ဘုန္းျပည့္ကပိုးခန့္နားနားကပ္တာတိုးတိုးေလး ေျပာလာတယ္..
ပိုးခန့္မွာ ထိုလူကိုမျမင္ရေသးေပမဲ့ေၾကာက္ကလဲေၾကာက္ သူ႕အမွားမကင္းတာမလို႔မေတာင္းပန္လို႔ကလဲမျဖစ္နဲ႕ ေအးစိမ့္စိမ့္ရာသီဥတုမွာေတာင္ ေခြၽးပင္စို႔ေနၿပီ။ေၾကာက္စိတ္ကိုၿမိဳသိပ္ၿပီး အားတင္ကာတုန္ယင္ေနတဲ့လက္နဲ႕ အခန္းတံခါးအားေခါက္လိုက္ေလသည္။
! ေဒါက္ ေဒါက္ !
" ဝင္ခဲ့ " အထဲမွ ၾသရွရွအသံေၾကာင့္ ပိုးခန့္တံခါးဖြင့္ကာ ဘုန္းျပည့္ ကိုတြန္းၿပီး အရင္ဝင္ခိုင္းလိုက္သည္။
ဘုန္းျပည့္လဲ အေနာက္ကတြန္းလိုက္တာေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕အထဲသို႔ဝင္လာခဲ့ရတယ္..
" ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ "
လူနာေစာင့္ ျဖစ္ဟန္တူသည့္လူမွေမးလာသည္မလို႔ ပိုးခန့္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ေခြးေကာင္ေလးက ေခါင္းကိုငုံ႕ထားတာျပန္ေတာင္ေဖာ္မလားေတာ့။ ဘုန္းျပည့္လဲ သက္ျပင္းခ်လိဳက္ၿပီး
" ဟို ကြၽန္ေတာ္တို႔က လာေတာင္းပန္ရင္း လူနာသတင္းေလးလဲေမးခ်င္လို႔ပါ "
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်ယောက်ကျားကိုချစ်တီး[ကြၽန္ေတာ့္ေယာက္က်ားကိုခ်စ္တီး]
Romanceဤဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာ။ ဤဇာတ္လမ္းပါအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာ။