{ပုလုံးလေးနဲ့နီးစပ်ခွင့်မရှိရင် လူပျိုကြီးအဖြစ်သာနေမည်..}
မန္တလေးအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်>>
" မေမေ လာကြိုမဲ့သူကလဲကြာလိုက်တာ "
" ဟဲ့ကောင်လေး ကြာရအောင်စောင့်နေတာ၁၀မိနစ်တောင်ပြည့်သေးလို့လား "
" ဒါပေမဲ့လဲ သူတို့ကလာကြိုတာပဲသားတို့ထက် စောပြီးစောင့်နေပေးရမှာပေါ့ "
" ဒီကောင်လေးတော့ငါခေါက်လိုက်ရ.. "
ဦးခန့်မောင် စကားများနေတဲ့သားအမိနှစ်ယောက်ကို လက်ပိုက်ပြီးသာကြည့်နေလိုက်သည်။
" ဒီကအန်တီတို့ "
ဒေါ်ပိုးဖြူ သူမရဲ့သားနဲ့စကားများနေရင်းသူမတို့အားခေါ်လိုက်သည်ကိုကြားလိုက်ရသည်။သူမလဲခေါ်လိုက်သူအားကြည့်လိုက်တော့အရပ်ရှည်ရှည်လူကောင်ထွားထွားကောင်လေးတစ်ယောက်..
" ပြောသား "
" အန်တီတို့က ဦးခန့်မောင်နဲ့ဒေါ်ပိုးဖြူတို့လားဗျ "
" ဟုတ်ပါတယ် သားကအန်တီတို့ကိုလာကြိုတဲ့သူလား "
" ဟုတ်တယ်ဗျ လာတာနောက်ကျသွားလို့တောင်းပန်ပါတယ် အန်ကယ်နဲ့အန်တီ "
" ရပါတယ်ကွယ် အန်တီတို့လဲမစောင့်ရပါဘူး "
" ဘာလို့ မစောင့်ရမှာလဲ မေမေကလဲ "
" တိတ်စမ်း "
" ဟွန့် "
" အာ အဲ့တာဆိုသွားကြရအောင်ဗျ "
" အေးအေး "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ပိုးခန့် မေမေတို့ကိုစိတ်ဆိုးကာ တစ်လမ်းလုံးစကားမပြောပဲနေနေလိုက်သည်။မေမေတို့ကလဲ စိတ်ဆိုးတဲ့သူ့ကိုချော့မယ်ဆိုတာမရှိ တစ်လမ်းလုံးပိုးခန့်ကိုဘေးမဲ့လူလိုသဘောထားပြီး အရှေ့ကကားမောင်းနေတဲ့ လူဂွစာနဲ့သာစကားပြောနေကြတယ်...
" ရောက်ပြီးဗျ "
ကားမောင်းနေတဲ့ လူဂွစာက ကားရပ်ကာရောက်ပြီးပြောလာတာမလို့ ပိုးခန့်ကားပေါ်မှဆင်းပြီး နောက်ဖုံးမှသူ့Luggageသွားထုတ်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်ယောက်ကျားကိုချစ်တီး[ကြၽန္ေတာ့္ေယာက္က်ားကိုခ်စ္တီး]
Romanceဤဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာ။ ဤဇာတ္လမ္းပါအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာ။