{ပုလုံးေလးရဲ႕အၿပဳံးေတြက အသက္ဝင္ၿပီးအရမ္းလွတာပဲ}
အိမ္ကေနထြက္လာလိုက္တာ အခုဆိုလမ္းတစ္ဝက္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ ပိုးခန့္ေရာအကိုပါ စကားတစ္ခြန္းမွမဟေသး။အကိုက ဘယ္ကိုေခၚသြားေနတာလဲဆိုတာသိခ်င္တာေရာ အကိုနဲ႕ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုတဲ့အသိက ပိုးခန့္အတြက္ ရင္တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ စိတ္လႈပ္ရွားေစတယ္။အိမ္မွာလဲႏွစ္ေယာက္ထဲရွိဖူးေပမဲ့ အခုကအိမ္မွာမွမဟုတ္ပဲ။ပိုးခန့္ မေနနိုင္လြန္းလို႔ေမးလိုက္ေတာ့သည္။
" အကို ကြၽန္ေတာ္တို႔အခုဘယ္ကိုသြားေနတာလဲ "
" ခနေနေရာက္ေတာ့မွာပဲ အဲ့ေတာ့မွအကိုေျပာျပမယ္ "
" ဟုတ္ "
'သိခ်င္လို႔ေမးပါတယ္ဆို ေရာက္မွေျပာေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္သိေတာ့မွာလဲ ဟြန့္ '
ဇံ ကားေမာင္းေနရင္း ပုလုံးေလးကိုမ်က္လုံးေထာင့္ကပ္ကာၾကည့္လိုက္သည္။သိခ်င္တာကိုမေျပာလို႔ စူပုတ္ပုတ္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့႐ုပ္ေလးက အသည္းယားလြန္းလို႔ဖ်စ္ညွစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
ဇံ ပုလုံးေလးကိုေခၚသြားမဲ့ေနရာေလးက ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕မႏၲေလး-လားရွိုးလမ္းအနီးမွာရွိတဲ့ ဒီဇင္ဘာဥယ်ာဥ္ၿခံႀကီးစီသို႔..
ေနရာစုံကိုေခၚသြားခ်င္ေပမဲ့ တစ္ရက္သာရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ကျဖစ္မွမျဖစ္နိုင္ပဲ။
' အဲ့ကိုေရာက္ရင္ မင္းေသခ်ာေပါက္ကိုေပ်ာ္မယ္ဆိုတာ ကိုယ္ေျပာရဲတယ္ '
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီဇင္ဘာၿခံစီသို႔ ေရာက္ေတာ့ဝင္ေၾကးေပးကာဝင္လာလိုက္ၿပီး ကားထားသည့္ေနရာမွာ ကားရပ္ခဲ့လိုက္သည္။
" ပိုးေလး ေရာက္ၿပီ "
ခါးပတ္ ျဖဳတ္ကာလွမ္းေျပာလိုက္ေပမဲ့ ျပန္ေျဖသံမၾကားတာေၾကာင့္ ပိုးေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားမွန္ကိုေခါင္းေလးမွီၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတဲ့ကေလးငယ္။
ဇံ မေခၚနိုးေသးပဲ ပုလုံးေလးက္ိုတဝႀကီးထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ပါးစပ္ေလးဟကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပုလုံးေလးက ေခါင္းေစာင္းၿပီးအိပ္ေနတာ လည္ပင္းနာေတာ့မွာပဲ။ဇက္နာမွာဆိုလို႔ ဇံ ပုလုံးေလးလက္ကိုအသာလႈပ္ၿပီး ေခၚနိုးလိုက္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်ယောက်ကျားကိုချစ်တီး[ကြၽန္ေတာ့္ေယာက္က်ားကိုခ်စ္တီး]
Romanceဤဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာ။ ဤဇာတ္လမ္းပါအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာ။