souvenir | hyunlix

Giriş

  Sırtımdaki siktiğimin çantasıyla ekstradan üstümde olan ilk gün baskısı nedeniyle suratım buruşuk bir şekilde okul bahçesine girdim. Etrafımdaki tüm insanlara baktım; eski arkadaşıyla kavuşanlar, flörtleşme meraklısı erkek ve kızlar, telefonla uğraşanlar ve benim gibi sessizce okula ilerleyenler. Öğretmenlerin bağırışı, sınıflarını öğrenenlerin içeri girişi, okula geldiğine pişman olanlar, kaçmak için bir köşeye çekilenler... Herkes kendi dünyasında ve hepsinden uzak durmak istiyorum.

  Öğretmenlerin birinden öğrendiğim sınıfımla okula girip koridordaki uğultuyla ağırlandım. Dışarıdan kat be kat daha kötüydü. Ağlayanlardan flörtü atlayıp öpüşenlere kadar tüm aptallar içerideydi. Adımlarımı hızlandırıp merdivenlere yöneldim. Basamakları ikişer ikişer çıkarken birinin omzuma dokunmasıyla arkamı dönüp gülümsemeye zorladım.

  "Evet?" Ses tonumu ayarlayamadığımı fark edip küfrettim içimden kendime.

  "1-B sınıfından birini arıyorum ama bir türlü kimseyi bulamadım. Lanet olası ilk gün zorluğu. Bari senle aynı sınıfta çıkalım!"

  Baştan aşağıya baktım karşımdaki çocuğa. Uzun boy, yapılı vücut, kusursuz bir yüz ve dalgalı duran koyu kahverengi saçlar... Böyle birinden zarar geleceğini düşünmeden kafamı salladım.

  "Sonunda! O kadar rahatladım ki." Gülümseyip elini bana uzattı. "Ben Christopher ama sen bana Chris diyebilirsin."

  "Ben de Sam Hyunjin. Kafana göre takılırsın."

  Kafasını sallayıp yanımda ilerlemeye başladı. Elimi toplamadan geldiğim sarı saçlarıma daldırıp geriye yatırdım ve yavaşça bileğimdeki tokamla sadece üst kısmını topladım. Bugün gerçekten yorucu olacak gibi hissediyordum...

  Sınıfın olduğu kata gelip diğer katlarda da aynı olan koridorda ilerlerken yanımızdan geçen sarışın biri ile kaşlarımı çattım. Bizim de gireceğimiz sınıfa girdiğinde arkasından hızlanıp kapı kapanmadan içeri girdik. Pencere kenarına oturan sarışın çocukla kaşlarımı çattım.

  "Hey, noldu?"

  Açık pencereden gelen esintiyle içim ürperirken gözümü çekmeyi başaramadığım çocuğa baktım biraz. Sarı çok uzun olmayan saçları, ufak burnu ve dudakları, hafif çilleri ile çok tatlı ve bir o kadar da tanıdık görünüyordu. Yutkunup Chris'e döndüm.

  "B-Bir şey olmadı. Sanırım."

  İçimde gerçekten kötü bir his vardı...