CHAPTER XI: Sudden change
[ Mary's side of the story ]
Monday nanaman, hay... kailangan ko nanamang pumasok.
*tok toktok*
"Mary, tara kain na."
"Sige kuya liligo lang muna ako."
After kong maligo sinabayan ko na si kuya kumain.
"Hindi kita masusundo mamaya, marami kasi kaming gagawin para mag handa sa Sports Fest."
"Okay lang naman, di ko rin naman gustong kasabay ka lagi."
Tapos nagtawanan kaming dalawa na parang baliw. After preperations hinatid nako ni kuya hanggang gate.
"Sige ingat ka pag-uwi mo mamaya."
He smiled then waved me goodbye.
*KRRiiiNGGG*
Gosh, late na pala ako. So, ayun takbo ko papuntang 5th floor. Pagpasok ko ng room, hayy... safe wala pang prof.
"Good morning Mary."
"Morning Sarah."
"Bakit parang hingal na hingal ka ata?" - Leslie
"Diko kasi napansin yung oras kaya naman nung narinig ko yung bell nagmadali nako."
"Oi Arthur di mo man lang ba babatiin si Mary?" - Leslie
"Tch! Wala namang maganda sa umaga eh."
Anong problema nun? Badtrip? Galit?
Buong araw hindi ako kinausap nung loko. Kahit nung lunch di rin niya ako inimik. So nung uwian na, as usual sumabay ulit si Sarah kay Leslie at iniwan kaming pareho.
"Arthur... galit kaba? May nagawa bako?"
"Wag mokong sundan. Hindi kita ihahatid, tutal diba sabi mo nga kaya mo namang mag-isa."
mukang galit nga...
"Ano ba kasing problema? Akala ko gusto mo maging friend ko, tapos ngayon ang sungit mo nanaman sakin."
"Tch! Ang kulit mo rin noh, wag mo nga sabi akong sundan ehh. Dun ka magpahatid sa bestfriend mo."
"Ehh umuwi na si Sarah ehh."
"Hindi siya yung tinutukoy ko, dun kana magpahatid sa magaling na idol yun tutal magkakilala naman kayo diba."
Ahh... so si kuya pala yung tinutukoy nya.
Speaking, habang naglalakad kami papuntang ground floor nakita ko si kuya. Tumakbo ako papalapit sa kanya.
"Kuya uuwi nako, anong oras ba uwi mo?"
"Baka gabihin nako sabihin mo na lang kay mama baka di nko makasabay sa hapunan."
"Okay, okay. Sige ingat ka na lang sa pag-uwi."
"Teka bakit kasama mo ulit yung lalaking yun?"
"Huh? doon din kasi yung daan niya pauwi sa kanila."
Then suddenly someone grabbed my hand tapos hinila ako palabas ng building.
"Aray naman, ano ba?"
"Tara na ihahatid na kita."
Galit talaga siya..
"Akala ko ba di mo nako ihahatid?"
"Pwede ba wag kanang madaming daldal."
"Opo boss."
Ansungit naman nito, moody pa baka meron toh ngayon jk.
Pagdating sa bahay sinalubong kami ni mama. Di na din sya nagtagal, binati nya lang si mama tapos umalis rin agad. Eto namang si mama kung maka-react ang O.A.
"Nag-away kayo? Ano nga ba yun.. LQ?"
"Anong LQ ka dyan ma? Meron lang yun ngayon kaya moody."
Laughtrip kami ni mama para kaming mga baliw.
END OF CHAPTER XI
(o w o sorry ambagal bago naka update. Busy kasi ehh. ^^ enjoy na lang po magiging active nako ulit. Fan, Vote and Comment. :3)
