CHAPTER V: How I knew her
[ Arthur's side of the story ]
"I'm Arthur Jake Bermundo, It is a pleasure to meet you all"
Introduction ko sa sarili ko nung bagong transfer ako sa SMA-P bilang isang junior student. Late ako nun pero hindi dahil sa huli akong gumising kundi dahil sa dumaan pako sa office ni dad para i-drop by yung naiwan niyang files. Hindi katulad ng katabi ko na halatang kagagaling lang sa shower at nagmadaling pumasok sa school.
English ang introduction ko at hindi ko alam kung anong nakakamangha dun pero lahat sila nakatingin sakin. Pagkatapos ng introduction ko sumunod na yung katabi kong hindi ko alam kung multo o ano. Bust length hair, about 5ft. tall, wearing blue glasses, and weird looking bangs. May mga ganito pa palang klase ng tao sa school na to. Nung nagsimula siyang magpakilala wala ng nakikinig, parang kinakausap niya lang yung hangin, pero kahit na ganun wala pa rin siyang pakielam.
"Hi Arthur, bagong transfer ka diba gusto moba i-tour ka namin sa school?"
Sabi ng isang babae kasama ang mga kagrupo niya.
"No thanks, I think I can handle myself."
Wala naman akong issue sa mga girls pero wala lang talaga akong interest sa kanila. No I'm not gay, ang gusto ko kasi sa babae ehh yung katulad ng mama ko, strict pero maganda. Naging matalino, edukado, at siguro gwapo ako dahil kay mama. Mataas ang standards ni mama, gusto niya lagi akong una sa klase namin. At bilang masunuring anak ginagawa ko lahat ng gusto niya.
"Hoy, Mary can you move aside? Gusto naming tabihan si Arthur ehh."
Sabi nung isang girl dun sa weird looking kong katabi.
"Umm.. p-pero baka kasi pagalitan tayo ni Ms. Liz."
She looks scared, halatang halata na binubully siya pero okay lang sa kanya.
"C'mon Mary baka mahawaan mopa ng kaweirdohan mo si Arthur, sayang namn yung pagka-pogi niya." She pushed her away and did not even apologize.
"Athur pasensya kana sa kanya ahh, she's weird and don't even bother talking to her."
Sabi nung girl habang nagpapa-cute siya sakin.
I look at the weird girl. Wala siyang reaksyon then umupo na siya dun sa vaccant seat sa likod. I don't pity her dahil nga bukod sa pangit siya, mukang hindi rin siya matalino.
"Mary, you okay? Alam mo you should stay away from those girls."
Sabi nung isang girl na may ponytailed hair.
Hindi na nagsalita yung weird na girl. Parang wala siyang narinig.
Nung nag end yung class. The ponytailed -hair girl lumapit sakin.
"Hi, Arthur. The name is Sarah. Kung kailangan mo ng help don't hesitate to ask okay?"
Hindi ganun kagandahan si Sarah pero hindi rin siya pangit. And it looks like she know almost everyone from the academy.
Buong Junior year ko kasama ko lagi si Sarah, pero hindi kami nagkaroon ng spark sa isa't -isa. Nung nag Senior year na kami kaklase ko ulit siya but not that weird looking girl anymore. I'm glad kasi bukod sa ayokong nakikita siya, Ayoko ko ring mapalapit sa kanya. That year I met Leslie, juniors palang kami nililigawan niya na si Sarah. Naging sila before kami grumaduate.
At eto na nga, first year HRM student ng ****** University. First day nakasabay ko si Leslie pagpasok. I thought hindi na namin kasama si Sarah but guess what dito rin talaga siya pumasok. I was surprised when I saw her walking inside with a new girl. The girl looks familiar... Crap! she's theweird looking girl from my junior year. Dito rin siya nag-aaral, and worst she's friends with Sarah. Ang malas ko naman talaga at hanggang dito makikita ko pa rin siya.
Days past and nasanay nakong nakikita siya sa klase ko. Like from the past weird pa rin siya at kung hindi lang dahil kay Sarah baka hanggang ngayon binubully pa rin siya. One time accidentally ko siyang nakasabay pauwi, and know what. Akala niya stalker niya ko, SERIOUSLY sinong lalaki naman ang magkaka-interest sa kanya!? Pero dahil sa gentleman ako at padilim na ang daan, sinabi ko sa kanya na ihahatid ko na siya. Bigla na lang siyang namutla na para bang may agawin akong masama sa kanya. Pero dahil wala nakong time hinala ko na lang yung kamay niya at hinatid siya sa bahay niya. Her mom was beautiful unlike her, normal ang mom niya.
"Anak, may boyfriend kana pala."
Sabi nung mom niya habang kinikilig.
"Ma!... hindi ko siya boyfriend"
As if naman gusto siya maging girlfriend.
"Good evening po Mrs. Villegas"
Sabi ko sa mom niya while smiling politely.
Her mom is a good person, gusto kopa sanag mag-stay para alamin kung anong klaseng lifestyle meron ang weirdo na to kaso late na talaga. So I decided to walk myself home.
END OF CHAPTER V PART I
