Ayaklarım beni evime Koreye götürmüştü ... Salak ben !
Hava alanında babam ve şoförü beni almıştı.
-Jongin hala burada olduğuna inanamıyorum. ..
-İnan bende buna inanamıyorum baba ...
Aklımda yol boyunca Soo vardı acaba onlar evlenmiş miydi ?
Salak Jongin tabiki evlenmislerdir . Birbirlerini seven iki kişi neden evlenmesine ki ...
Ben bunları düşünürken babam bana hala bi şeyler anlatıyordu.
-Baba ben eve gitmek istiyorum .
-Tamam oğlum gidiyoruz işte .
-Hayır kendi evime ...Orayı yeni tuttum.
-Peki sen bilirsin ama annen seni çok özledi bari bizimle bir akşam yemeği ye...
-Peki tamam ama fazla kalamam
-Tamam oğlum nasıl istersen
Babam çok değişmişti. Ama bende çok değişmiştim. Çok düşünceli , zarif bi erkek olmuştum.
Evden içeriye girdim.Karşımda onu gördüm . O hala çok yakışıklıydı. Saçları kahverengiydi . Hatırladığım gibiydi. Kocaman gözlerinde hafif üzüntü ve keder vardı. Ve yine siyahlar içindeydi . Onun gibi simsiyah odadan ayağa kalktı yanıma doğru yürümeye başladı .Tam Önümde durdu.
-Jongin
-Kyungsoo
-Görüşmeyeli uzun zaman oldu
-Evet öyle oldu.
-Geldiğine sevindim
-Acıktım hadi yemek yiyelim
Birden Annem içeri girdi . Sanırım gelicegini bilmiyordu. Kocaman olmuş gözleriyle , gözlerimin içine bakıyordu. Beni ne kadar özlemişti bu kadın böyle ahh anne ! Hemen gidip kucakladı havaya kaldırıp döndürdüm. Benim melek annem ! Onun güzel ayakları yere bastığında gözlerinden o inci kiymetindeki gözyaşları düştü. Elimin tersiyle öperek gözyaşlarını sildim.
Sofraya oturmuştuk. Babam söze girdi .
-Nasıl geçti New York ?
-Mukemmel di aslında gelmek aklımda yoktu ama yinede biraz gelmenin iyi olucagini düşündüm.
-İyi yaptın oğlum çok sevindik
Amcam sanırım bana kırgınım fazla konuşmuyordu. Aslında çokta takmadım bu konuyu oğlu herşeyi berbat edendi.
-Hayrola Suny yok mu ?
-Onun biraz işi varmış
-Ahh tahmin ediyorum
-Anlamadım
-Yok bir şey
Yemek bitti. Balkona çıkıp Yurt dışındaki ortağımı aradım. Tam onunla konusurken arkamdan takirtilar geldi . Arkamı döndüğümde Soo yu gördüm. Konuşmaya devam ettim. Konuşma bittiğinde geri döndüm tan giderken kolumdan tuttu.
-Senden özür dilemistim
-Ne için ?
-Suny için !
-Ahh Tanrım Soo sen hala orda mısın ?
-Bana kızgın gibi geldin.
-Ben konuyu 5 yıl önce kapattım... Bilmem farkettin mi ?
-Peki ... İşler nasıl gidiyo?
-Mükemmel hem sevdiğim işi yapıyorum hem babama yardım etmiş oluyorum.
-Evet onun üstünden çok yük aldın ... imm sevgilin var mı ?
-Neden sordun ?
-Londra da kendine bir tane bulmuşsundur diye düşünüyorum
-1 tane mi ? Soo küçük düşünme ...
-Hala biri var mı ?
-Birden fazla küçük Soo ... İnan birden çok fazla ...
-Neyse ben artik içeri gidiyim
-Soo !
-Evet
-O kız senin için uygun değil ...
-Bunu bana söylemeye hakkın....
Gerisini dinlemedim arkama bakmadan içeri girdim . Babama döndüm .
-Artık gitmeliyim
Soo kocaman gözleriyle bana bakıp :
-Nereye
-Evime
-Burda kalmayacak misin ?
-Tabiki hayır
-Neden
-Buna sorgulamaya hakkın yok ! Neyse anne bu evimin yedek anahtarı olurda unutsam bi şey olursa sende bulunsun ...
-Tamam oğlum
O sırada telefonum çaldı . Bu Londra'da çok yakın bir arkadaşımdı.
'Hey baby '
Soo nun yanımdan çıkan fısıltı sesini zorda olsa duymuştum .
'Demek sevgilin var '
Ne zannetmişti ki gerçi o sevgilim değildi ama sevgilim olmadığı doğru değildi ve o bu akşam Londra'dan geliyordu.Dogru hava alanına gittim onu almak için ... Beklemeye başladım ...
Birden kapı açıldı ve karşımda belirdi . Koşarak kucağıma atladı ....
Bebeğim Taemin hoş geldin !
《《《《》》》》》》》 ☆
Ahhh yazar isyanlarda ben
.... Ben kendime inanamıyorum ...Ben kaimin shipper olamam bunu yapmadım varsayıyorum çok üzgünüm :( .... Ama Soo hakeettin yemiyenin malını yerler :( ... :)
