BALBADEM

On İkinci Bölüm

İyi okumalar!

■■■■■■■■■■

▪︎On İki Gün Sonra▪︎

Yaman abim gideli on iki gün olmuştu. Özlemiştim cidden. Alışmıştım sürekli yanımda olmasına. Telefonda konuşuyorduk ama yüz yüze görüşmek gibi olmuyordu tabii ki. Bu süreçte tekrar yapmış, Melek teyzemgille ve amcamgille görüşmüştük. Amcamgil benimle tanışmaya gelmişti. Davette tanışmıştık zaten ama o biraz ayak üstü olmuştu. Yankı ve Gedizle de aramız oldukça düzelmişti. Sözlü olarak hiç kimse dile getirmesede hareketlerimle belli ediyordum onlarla aramda sorun olmadığını. Yarın sınav vardı ve ben az da olsa heyecanlıydım. Yaman abim dün ki konuşmamızda sınav gününün sabahı geleceğini ve biz sınava girmeden önce görüşeceğimizi söylemişti. Yarın sabah yanımızda olacaktı söylediğine göre.

Borayla sınava gireceğimiz okul karşılıklıydı. Yani aynı okuldu ama okulun iki binası vardı ve farklı binalarda girecektik. Emir'in gireceği okulla bizim gireceğimiz okulun arasında on dakika fark vardı. Bugün uyanır uyanmaz onunla konuşmuştuk. O da çok heyecanlı değildi. Polis olmak istiyordu ve bir sıkıntı çıkmazsa polis olabileceğine emindim. Küçüklük hayaliydi bu onun.

Telefonumun çalmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp Yaman abimin aramasını cevapladım.

"Efendim?"

"Nasılsın güzelim?" derken sesi üzgün gibiydi.

"İyiyim ben ama senin sesin kötü geliyor. Bir şey mi oldu?" dedim endişeyle.

"Aslında güzelim benim sana bir şey söylemem gerekiyor."

"Seni dinliyorum." dedim. Korkuyordum. İnşallah ona bir şey olmamıştır.

"Ben sana yarın geleceğimi söyledim ama sıkıntı çıktı. Yarın gelemiyorum ben. Acil bir şey olduğu için giderken dediğim gibi iki gün dönüp geri de gidemem. Cidden çok özür dilerim güzelim. Sınava girerken yanında olamayacağım." deyince rahatlamıştım. Tabii ki sınava girerken yanımda olmasını çok isterdim ama daha kötü bir şey oldu sanmıştım.

"Tamam o zaman. O işlerini bitirince gelirsin. Üzülme. İşlerini hemen hallet ki hemen gel tamam mı? Çok özledim ben seni."

"Tamam değerlim benim. Ben de seni çok özledim. Kendine çok dikkat et tamam mı? Annemgile de selam söyle."

"Aleykümselam. Görüşürüz."

"Görüşürüz güzelim."

Telefonu kapatıp salona indim. Bir tek annem buradaydı. Televizyon izliyordu. "Anne babam nerde?" deyince kafasını televizyondan bana çevirdi.

"Çalışma odasında kızım."

"Tamam. Yaman abimin selamı var bu arada."

"Aleykümselam kızım. Nasılmış ne yapıyormuş?"

"İyiymiş. Çalışıyormuş."

"İyi bakalım kızım. Bora daha demin seni çağırıyordu. Bir bak istersen."

"Tamam. Ben bakayım." diyerek salondan çıkıp Bora'nın odasına ilerdim. Kapıyı çalıp içeri girdim. Yatakta uzanıyordu. İkimiz de son gün çalışmama kararı almıştık.

"Bora bana seslenmişsin galiba. Annem söyledi."

"Evet güzelim. Seni salonda göremeyince öyle bir seslenmiştim napıyorsun diye."

"İyi yapmışsın. Odamda oturuyordum öyle." derken yatak örtüsünü kaldırıp yanına uzandım.

"Yaman abim yarın gelemeyecekmiş."