BALBADEM

Birinci Bölüm

"Bade hadi artık." Teyzemin bağırmasıyla odamdan çıktım.

"Geliyorum teyze." diyerek salona girdim.

"Hadi kızım abin seni bekliyor."

"O zaman Çağan Beyi sinirlendirmeden uçayım ben. Görüşürüz teyzoş." Teyzemin yanağından öperek çantamı elime aldım.

Teyzem kolumdan tuttu."Nereye pardon hanımefendi. Kahvaltı yapmadın daha. Söylerim ben bekler Çağan. Kahvaltını yap önce."

"Teyze söz veriyorum okulda bir şeyler yiyeceğim. Geç kalıyorum."

Teyzem telefonunu işaret ederek konuştu. "Emir'i arayıp soracağım haberin olsun."

"Tamam teyzem hadi görüşürüz." diyerek öpücük atarak evden çıktım ve kapının önünde arabasında beni bekleyen Çağan abimin yanına giderek arabaya bindim.

"Hadi kızım nerde kaldın işe geç kalıyorum."

Abim arabayı çalıştırırken konuşmaya başladım. "Pardon abicim."

"Kahvaltı yaptın mı?"

"Yok okulda yapacağım. Sen daha fazla bekleme diye yapmadım." Hem de biraz geç kalmıştım ama bunu abimin bilmesine gerek yoktu. Vicdan yapsındı biraz.

"Hadi oradan cadı! Geç uyandığın için okula geç kaldığını bilmiyoruz sanki." Beni benden iyi tanıyan bir kuzenim olduğunu söylemiş miydim? Evet. Çağan abim benim kuzenim ama bana 10 yaşımdan beri teyzemler baktığı için öz abim gibidir. Teyzem ve eniştem de anne baba gibiydi benim için. Hatta eniştem bana öz babamdan daha çok babalık yapmıştır. Onların hakkını asla ödeyemezdim.

"Beni bu kadar iyi tanımak zorunda mısınız Çağan Bey?"

Bir eliyle direksiyonu tutup bir eliyle saçımı okşarken devam etti. "Abiler kardeşlerini tanır küçük hanım."

Dediğine içten bir şekilde gülümserken abim arabayı okulumun önünde durdurdu. Bana hep öz kardeşiymişim gibi davranıyordu. Kendimi toparlamamda ki en büyük etkenlerden biriydi Çağan abim.

Abimin yanağından öperken konuşuyordum. "Görüşürüz abicim. Kolay gelsin."

"Teşekkür ederim bebeğim. Kahvaltı yapmayı unutma." diyerek o da benim yanağımdan öptü.

Arabadan inerek okula koşmaya başladım. Biraz geç kalmıştım ama sorun olmazdı çünkü fizik hocamızla oldukça iyi anlaşırdık.

12/C yazan sınıfın önüne geçerek kapıyı çaldım. Evet lise öğrencisiydim. Fizik hocamızdan gel komutunu alınca beklemeden sınıfa girdim.

"Hocam kusura bakmayın. Biraz geç kaldım."

Hoca gülümseyerek sıramı işaret etti. "Sorun değil Badeciğim. Geçebilirsin yerine. Almamıştım daha yoklamayı."

"Teşekkür ederim hocam." diyerek Emir'in yanına geçtim.

"Noldu fıstık niye geç kaldın."

"Sorma Emir ya bugün biraz geç ayrıldık uyku aşkımla."

Emir gülerek konuşmaya başladı. "Belli zaten. Melek teyze mesaj atmış Bade kahvaltı yapmadı ona zorla bir şeyler yedir diye."

Dediğine gülümseyerek çantamdan kitaplarımı çıkarmaya başladım.

"Söylemiştim zaten teyzeme okulda yiyeceğimi ama okulda ki askerlerine yine de haber vermiş."

"Güzelim kadın seni düşünüyor ama. Düşüp kalırsan bir yere görürsün."