BALBADEM

Dokuzuncu Bölüm

İyi okumalar!

■■■■■■■■■■

Hep birlikte akşam yemeğini yemiş salonda oturuyorduk. Teyzemin dediklerinden sonra Ceyda timsah gözyaşlarını akıtmaya başlamıştı. Teyzeme itiraz edecekken teyzem onu odasına göndermiş sonra da ailecek bir daha özür dilemişlerdi. Her ne kadar dayımgil olanlardan sonra kendi evlerine gitmek isteseler de biz onları da alıp geri eve gelmiştik.

"Bade bugün birlikte yatalım mı?" dedi Yiğit.

"İstersen tabii ki yatabiliriz bitanem. Ama önce annenle babandan izin alman gerekiyor." dedim Nehir abla ve dayımı işaret edip.

"Olmaz oğlum. Yarın senin de Bade ablanın da okulu var."

"Bir gün gitmem okula anne. Lütfen."

"Biz yarın annemle alışverişe gideceğiz Nehir abla. O yüzden okula gitmeyeceğim. Alışverişe giderken Yiğit'i de eve bırakırız. Kalsa bugün?" dedim sorarcasına.

"Tamam o zaman. Yiğit sakın Bade ablanı da halangili de üzmüyorsun. Bade seninle biraz konuşalım mı canım?"

"Olur tabii ki." diyerek ayağa kalktım. Kucağımda ki Yiğit'i Boraya verip Nehir ablayla birlikte mutfağa girdik. Nermin Teyze akşam olduğu için yemekleri yapıp evine gitmişti.

Mutfakta ki sandalyelere oturunca Nehir abla konuşmaya başladı. "Bade ben çok teşekkür ederim. Yani biz nasıl anlamadık inan bilmiyorum. Senin sayende gerçekler açığa çıktı." dedi üzgün bir tavırla.

"Yok abla ben bir şey yapmadım. Sadece sordum Yiğite o da söyledi. Benim yaptığım bir şey yok. Hem Yiğit'i çok sevdim ben."

"O da seni çok sevdi. Senin için burda kalmak istedi zaten. Hem iyi de oldu. Abingil ve Bora seni herkesten kıskanıyorlar. Kudursunlar biraz." dedi gülerek. Dediğine güldüm ama cevap vermedim. Ne söyleyeceğimi bilemedim çünkü.

"Neyse canım. Hadi içeri gidelim. Biz de kalkarız zaten birazdan."

"Tamam."

Birlikte içeri geçince eski yerime gidip oturdum. Yiğit Bora'nın kucağından kalkıp geri benim kucağıma oturdu.

"Anne hadi gidin artık." dedi Yiğit dudağını büzerek.

"Oturuyoruz ne güzel bitanem. Niye gitsin ki annengil?" dedim.

"Seninle yalnız kalmak istiyorum Bade. Gitsinler artık. Biz de odamıza gidelim seninle." Yavrum sen daha beş yaşındasın. Kim öğretmiş bu çocuğa bunları Yarabbim?

"Çocuk işte. Hayal dünyasında yaşıyor." dedi Gediz, Yiğit'i tehdit eder gibi bakarak. Yiğit ona kaşlarını çatıp başını boynuma koydu. Gülümseyerek saçlarını okşayıp alnını öptüm.

Sevda Teyzemin çayı bitince Yiğit'i kendi yerime oturtup kalkıp teyzemin bardağını aldım.

"Müstakbel kayınvalidesine nasıl da hizmet ediyor. Maşallah." dedi Tuna. Ama bak Tunacım kendine zarar vermek istiyor gibi konuşuyorsun. Benim minnoş bir kız olup sana bir şey dememem seni şu an boğmak istiyormuş gibi bakan altı kişiyi durdurmaz. Aman Tuna Bey akıllı durun tadımız kaçmasın.

"Tunacım kaşınıyor musun bana mı öyle geliyor canım kuzenim?" dedi Yankı 'kuzenim' kelimesini iğneleyerek.

Tuna Yankıya burnunu kırıştırıp annemin konuşmasıyla ona döndü.

"Tuna bugün sen de biz de kal. Yarın Borayla birlikte gidersiniz okula."

"Teyze kıyafetim falan yok burda."