ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ

5. SEZON - 4. BÖLÜM

                                                 " Yoo...yok yok kâbus sun sen "
                                                                " Diyilim "
                                                      " Niye lan niye niyeee "

................

Salihin gözleri kocaman olmuş, yamaçın gözleri ise bi yere bi de salihe bakıyodu...onlar bakışırken birden salih kahkahalarla gülmeye başladı, yamaç ne olduğunu anlamadan sadece salihi izliyodu salih kahkahalarla güldü güldü ama sonra ağlmaya başlamıştı ve havaya bakarak;

Salih: Niye lan niyeeee hep aynı kâbus la uyanıyorum...Allahım nolur son ver şu acıma ben dayanamıyorum artık yaw....

Derken salih ağlamaya devam ederken yamaçta salihin dediğiyle göz yaşlarını tutamamış tı......yamaç ağlarken salihe yaklaştı ve alnını alnına birleştirip gözünü kapatırken;

Yamaç: Bu sefer kâbus değil babamınoğlu....gerçek...ö..ölmedim yaşıyorum ben...

Salih ağlarken gözleri kapalı bağırmaya başladı;

Salih: Hep öyle diyosun..ben gerçeğim salih ölmedim salih...ama...ama uyandığımda aşağı iniyorum masada baş köşede sen yoksun....bak ben gelicem zaten senin yanına yapma artık eziyet etme bana bee....

Yamaç anlamaz ken salih kafasını ayırmaya çalışıyodu yamaçtan....yamaç gözlerini sıkıp salihi çözdü ve ayağa kaldırıp omuzlarından tuttu yüzüne baktı, birden sarıldı abisine sıkı sıkı...salih hâlâ şaşkınca kızarmış gözüyle boşluğa bakıyodu ellerini yamaçın sırtına götürüp dokundu ve ellerini yamaçın kafasına götürüp tuttu kendinden ayırdı...

Öyle gözleri dolmuştu ki ikisininde salih yamaç ın yanağını bi eliyle  sevdi ve kardeşini baştan aşağı süzdü süzdü.....aile geleneği olarak yapmasa olmazdı okkalı bi tokat atmıştı yamaçın kafası yana düştü ve salih birden tutup çekti sıkıca ağlarken sarıldılar...

Salih: Babamınoğlu nasıl..?

Yamaçla ayrıldılar ikiside diz çökerken yamaç yere bakarak anlatmaya başladı ama o bi cümle kurduki salihin başı ağrımaya başlamıştı gözlerini sıkıyodu dinlerken;

Yamaç: Ben ölmedim efsunu masalı yamaçı alıp gittim herkes beni öldü bilsin istedim herkes daha rahat eder diye...

Salih: ney....?

Yamaç: Salih bak...

Salih yamaçın sözünü kesip bağırıp birden ayağa kalkıp arkasını dönerek sinirlendmiśti

Salih: Salih yok yok salih yok yokkkk....

Yerdeki Yamaça baktı...

Salih: Ben ne yaptım sana he...yaw abi demiştin sen bana ne oldu da bana yalan söyledin yamaç.....en çok ben istiyodum lan senin burdan gitmeni hayatın kurtulsun diye....sen ne yaptın bana söylemeden çekip gittin öylemi....bende yanına gelecem diye...

Salih duruldu ve son kelimesini öyle söyledi, yamaç hâlâ yerde dizlerinin üstünde ağlıyodu...ve gözlerini sıkıp elini kaldırıp yanında ayakta duran salihe uzatıp;

Yamaç: Ba... babamınoğlu uu..

Salih: Bana babamınoğlu deme sen babanınoğlunu yok saydın....yok saydın...

Yamaç ın eli önüne düştü ve ağlamaya devam etti...salihin gözü kızarmış, baş ağrısı artmış göğsünde bir sızıyla ayaklarını zorla kaldırarak depodan çıkışında yürüyodu..