ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ

5.SEZON - 14.BÖLÜM

" seni buraya gömecem..."
" hangisi giderse canım gidecek"
" gelme ulan vururlar seni..."

....................

Saadet ile Yareni hastaneye götürmüşlerdi apar topar, ikisi de tam 10 saatten fazla ameliyattaydılar Salih sadece oturmuş hiçbirşey yapmadan sallanarak olduğu yerde yere bakıyodu. Yamaç ve Cumali ona bakıp birbirlerine dönmüşlerdi sonra tekrar önlerine döndüler....

Koridorun başından bir ses gelmişti:

İdris: Babaaaa!

Salih gelen sesle kafasını kaldırmıştı ve ona doğru koşan idrisi kucaklayıp dizine oturtmuştu sarılıp koklayıp, arkasından efsunlar da gelmişti yamaç idrisle salihe bakıp efsuna sarılmıştı, cumali de damlaya...

İdris: baba annem nerde özledim onu iki gün oldu hâlâ gelmedi

Salih kafasını sallayıp:

Salih: g gelicek oğlum...annen biraz h hasta oldu...g gelicek ama merak etme tamammı...

İdris kafasını sallayıp salihin boynuna sarılıp kafasını koymuştu, salih kafasını kaldırıp efsuna bakmıştı ve eyvallah diye kafasını sallamıştı, efsun da hafif dudaklarını büzüp kafasını sallamıştı....

Sultan bir köşe de dua ediyordu salihler bir tarafta bekliyodu, malatyalı da bir köşede oturmuştu adamlarıyla üzgünce...

Ve nihayet kapı açılıp doktor çıkmıştı, herkes o tarafa bakıp ayaklanmıştı, Salih doktorun gözlerine bakıp biraz durmuştu ve gözünden bir iki damla düşmüştü:

Salih: H hangisi....

Etraftakilere salihe bakıp sonra doktora dönmüşlerdi. Doktor üzgünce hepsine tek tek baktıktan sonra salihe dönmüştü:

Doktor: Malesef...Yaren hanımı kaybettik...

Salih birden gözlerini kapatmıştı ve bi elini beline diyerini anlına koyup ovalamıştı, Malatyalı öylece kalmıştı ve sandalyesine çökmüştü.

Yamaç: Peki Saadet ablam...onun durumu nasıl?

Salih yamaça baktıktan sonra doktora dönmüştü, doktor salihle yamaça bakıp:

Doktor: Onun durumu iyi neyseki kalbin üç santim soluna gelmiş kurşun şimdi yoğun bakıma alıp uyanmasını bekliycez

Yamaç kafasını sallamıştı ve efsuna bakıp kafasını göğsüne bastırmıştı, diğerleride bir oh çekmişti....ama salih geri gelip sandalyesine yavaşça oturmuştu ve ellerini önde birleştirmiş yere bakıyodu kafasını eyip yorgunca...

...........

Malatyalı yarenin cenazesini alıp cenaze arabasına koymuştu, hastanenin önünde koçovalılar da gelmişti ve salih ona doğru yaklaşıp malatyalıyla birbirlerine bakmışlardı, malatyalı salihe sinirle bakıp arkasını dönüp adamlarıyla arabasına binmişti. Salih biraz ilerleyip cenaze arabasının yanından elini tabuta uzatıp okşamıştı.

Salih: Rahat uyu Yaren...rahat uyu.

Cenaze arabası diğer arabalarla birlikte ilerlemişti salih arkasından bakıp içeri girmişti, Yaren de gönlünde Karlosun sevdasıyla sonsuzluğa uğurlanmıştı...

..........

Bu güne kadar neler yaşamış görmüş geçirmişti ama hiçbir şey sevdiklerini kaybetmekten ağır olmamıştı ona çünkü birini karşılıksız sevmek yalnızca Aile ye aitti
Günler haftalar geçmişti saadet iyileşip eve gelmiş Salih başından bir dakika bile ayrılmamıştı ona bunu yapanların kafasına sıkmıştı...ama birbirlerinin peşini bırakmayacaklardı...Malatyalı geri dönmüştü...ama bu sefer can almaya!.