" Artık yokum.."
" Benim mahallem"
" Çoluğun çıcığın için, karın için, anan için burdasın yamaç koçovali"...............
Salihin bağırmalarına hemşireler koşmuştu herkes perişan bi halde koridorda oturuyodu...salihin doktoru nihayet içerden çıkmıştı, herkes ayaklandı ve doktora koştu;
Saadet: Salih nasıl doktor bey.?
Doktor: Sakinleştirici verdik biraz daha geciksek sinir krizi geçiriyomuş neyseki yetiştik, bakın ben sizide uyarmıştım salih beyi aşırı duygulardan uzak tutun diye ne yapıyosanız sakin sakin yapın salih beyi aşırı duygulara sokmayın lütfen rica ediyorum....
Akın: Tamam doktor bey ben bizzat ilgilenicem amcamla....
Doktor: Peki iyi günler...tekrardan geçmiş olsun...
Doktor gittiğinde akın karşıya bakarak durdu saadet ne yapacağını bilmiyodu dizleri tutmuyodu yamaç ve cumali zaten çökmüşlerdi Ama onlar la birlikte diğerleri de dahil kimse salih iyileşene kadar odasına giremediler untanıyolardı bakacakları yüzleri yoktu, hepsi saklamıştı evet belki akın ve bi kaç kişi bilmiyodu evet ama bazıları sakladıklarından bakamadılar yüzüne...bazıları korktuklarından giremiyolardı......
Salih biraz daha toparlamıştı hastanede geçen 5. Günüydü artık taburcu olacaktı hatta olmuştu çok önceden ama salih biraz daha kafa dinlemek istemişti kimsenin haberi olmadan doktorla anlaşmıştı bile.....salih gözlerini açmıştı donuk bir şekilde tavana baktı biraz sonra sıkıla sıkıla kalktı yataktan banyoya girdi elini yüzünü yıkadı aynada kendine baktı ......
Herkes dışardaydı bu gün herkes mutsuzca konuşmadan oturuyodu ve birden salihin kapısı açılmıştı herkes sakince o tarafa bakmıştı kapının kenarında akın metin ve diğerleri dururken kapının tam karşısında yere bakarak oturan yamaç ve cumali vardı...
Yamaç ve cumali yavaşça kafalarını kaldırdılar ve geri çekerken farkedip gözlerini belertip salihi baştan aşağı süzüp yavaşça ayağa kalktılar akın ve diyerlerindede aynı etki olmuştu çünkü gördükleri siyah takım elbise, siyah ayakkabılar yakada kırmızı mendil gözlerde siyah gözlük elinde ince bir zincir saçlar limonla arkaya yatırılmış....VARTOLİ SAADETTİN
Salih kriz geçirdiğinde ağrı kesiciler uyutmuştu onu ama salih bi rüya Görüyodu peki kimi.?
SALİHİN RÜYASI
Salih çukurdaydı yürüyodu Çukurun sokaklarında....kahvenin önüne gelmişti kimse yoktu içeri baktı camdan ama kimseyi göremedi tam gidecekken arkasından bi ses duydu ve o sese doğru yavaşça döndü;
İdris: Oğluuummm....
Salih sadece babasını süzdü ve boğuk bi sesle;
Salih: Ba..Babaaaa.....
Deyip koştu bi tebessümle sıkıca sarıldı babasına idriste oğluna... birlikte çukur sokaklarında yürüdüler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ
Fanfictionbu hikayede 5.sezon olarak yazıyorum finalden itibaren kendim final yazdım ve devamını getirdim" ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ"