ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ

5. SEZON - 10. BÖLÜM

                                                        " Nerdesiniz siz.?"
                                                             " Barıştık.."
                                                 " Kalbim, beynim acıyo be yamaç..."

................

Koçovalılar mahalleye uğramadan eve geçmişlerdi saat geç olmuştu çünkü...eve geldiklerinde arabadan indiler onlar kapıyı açmadan efsun koşup açmıştı....

Salih: Şşşş yemek saati geçmiş bizimkilere çaktırmak yok tamammı bu gün olan bitti gitti..

Yamaç: salih haklı hadi daha fazla geç kalmadan girelim...e efsun...

Efsun: Yamaç saat kaç sizin haberin varmı arıyorum sabahtan beri telefonun kapalı Nerdesiniz siz.? ödüm patladı bişey oldu diye...

Yamaç: İ iyiyim Iııı telefonum kırıldı evet o yüzden bilmiyodum aradığını dimi abi...

Cumali: Gelin hanım kapıdamı bırakıcan bizi he...

Yamaç masum çocuklar gibi arkadaki cumaliye bakarken cumalinin lafıyla efsun erkekleri içeri almıştı akın yasmine sıkıca sarıldı karnını öptü ve birlikte içeri geçtiler. Geçtiklerinde kadınlar sofradan aceleyle kalkıp sinir ve korkuyla;

Saadet: Salih...

Salih: He

Saadet: Ya niye o telefon açılmıyo he aklımız çıktı burda

Sultan: Kız haklı bi sorun mu oldu oğlum...

Salih: Yaw iyiyiz nolabilirki yani alttarafı bomba patladı...

Yamaçlar salihin dediğiyle gözleri belererek salihe baktılar cumali elini sakalından çekip kenarda salihin ağzına höh diyodu ki kadınlar birden korktular efsun yamaça sarıldı en son salih pot kırdığını anlayıp yalandan gülmeye başladı;

Salih: Şaka şaka tabiki...valla kahvede oturduk aynı işler işte dimi babamınoğlu...

Son dediğiyle herkes ilk şok olmuştu ama sonra gülümsediler yamaçta öyle ilk salihin dediğine takılıp hafif tebessümle kafasını salladı;

Yamaç: öyle.... Öyle babamınoğlu...

Salih: Heh bak....eeee hadi yemek yiyelim açız ya...

Salih hâlâ ne dediğinin farkında olmadan baş köşeye oturdu saadet sultan efsunda gülümseyerek yemekleri getirmeye gitmişlerdi ve birden aşağı koşuşturan idris, jünyır, masal ve asiye gelmişti onlar koşustururken salihlerde gülümseyerek bakıyolardı ki jünyır orda bi an dururken salih amcasına bakıp gülümseyerek koştu ki salihte karşılık verip gülerek çocuğu tutup kucağına aldığı gibi gülerek sarıldı;

Jünyır yamaç: Salih amcaaaaaa...

Salih: Ohhh aslan parçasıııı.....napiyon lan Rakenrolcuuuu.....

Junyır yamaç: İyiyim amca....biz bu gün bir sürü oyun oynadık biliyomusun...baba sana anlatıyımmı ne oynadığımızı....

Salih kucağında   konuşan junyırla yüzü düştü bi ve gözlerini sıktı o sıra junyır  konuşurken yamaç, cumali ve yukarıdan inen akın da gülerek dinliyolardı, salihin gözü kararıyodu başı dönüyodu ki havada bi tekledi, yamaç bunu farkedince yavaş yavaş korkuyla yüzü düşüp;