" Söylemiyeceksin dedim bittiiii..."
" Bi yolu olmalı."
" Eeee doktor bey....".............
İki kardeş birbirlerine bakarlarken bi el silah sesi daha yankılandı ki salih kendine gelip yamaçı da kendine getirmeye çalışıyodu...
Salih: Yamaç kendine gel kendine gell...yamaaaçç!!!!
Salih arkasına baktı ve silah sesleri daha da yaklaşmıştı, kafasını çevirip tepki vermeyen yamaça bakmıştı, o sıra tam ayaklarının dibine mermiler gelmeye başlamıştı salih kollarını yamaca sipher ederek koşmaya başladılar....
Arabanın oraya geldiklerinde salih ön koltuğa yamacı oturtup kemerini taktıktan sonra yüzüne baktı alını alıp öptükten sonra kendi alnını onunkine dayayarak gözlerini kapattı ve dişlerini sıkıp yamaçın ensesinden elini çekip arabaya bindiği gibi ordan uzaklaşmışlardı...
Salih ve yamaç eve geldiklerinde herkesin uyuduğunu farkettiler...
Salih ayakta eli yüzünde dolanıp dururken birden durup yamacın oturduğu sandalyenin karşısına oturdu ve yüzünü sıvazladı;
Salih: Yamaç...yamaç kendine gel artık yeter tamam öğrendin işte hadi YAMAÇCÇ...
Salih sinire yamaçı kollarından tutup ayağa kaldırmıştı ve sarsarak bağırıyodu...
Salih: Kendine gel artık kendine gellllll...
Salih fayda etmediğini anlayınca ellerini indirdi bi eliyle gözlerini kapattı ve birden yamaça tokat atmıştı...yamacın başı kenarına düşünce bi iki saniye durup gülmeye başladı, salih yamaça bakıp kaşlarını çatmış baştan aşağı süzmüştü ve bi yerdern sonra sinirle ikinci tokadıda attı...
Yamaçın gülerken birden ağlamaya başlayıp salihe sarıldı ağlayarak...
Yamaç: Özür dilerim öz ür dilerim abiiii gitme gitmiceks in dimi ölmi cek sin sen ölme ölme ölmeeee.....
Salih gözlerini sıkıca sıkıp yamaça sıkıca sarıldı...salih yamacı kendinden ayırıp alnını alnıyla birleştirip...
Salih: Tamam tamam aslan parçam biz neler neler atlattık bunumu atlatmicaz he...ağlama ağlama kardeşim.....sağlam dur hadi kendine gel dik dur dik dur...
Ayrıldıklarında salih ateş saçan gözlerini yamaçın ıslanmış olan gözlerine dikmiş ve hafif sarsmıştı;
Salih: dik duracaksın sen koskoca Yamaç koçovalisin kendine gelceksin....
Yamaç kafasını sallamıştı ve salihte ona karşılık vererek kafasını sallamıştı, kendine doğru çekerek sıkıca bi tekrar sarıldılar...
............
Yamaç biraz kendine gelmişti ama yinede iyi değildi salih onu götürüp yatağına yatırmıştı masal ve junyır ı öptükten sonra yamaç ona bakıyodu ki ona eğilip alnından öptü ve saçlarını okşayıp gitti, yamaç abisi öpünce gözlerini kapatmıştı, salih odasına gidince saadet ve junyırı yan yana yatarken görüp hafif tebessüm etmişti, onları da öptükten sonra yanlarına yatmıştı onlara sarılarak huzurla uykuya dalmıştı...
Sabah olunca yamacın sesiyle uyanan salih yavaş yavaş gözlerini açıyodu;
Yamaç: Salih saliiih kalk hadi işimiz var...saliiiihhh kalk hadi...Salih salihhh...
Salih tepki vermeyince yamaç tedirgin olup salihi sarsıp elleriyle yanaklarını tutmuş sarsıyodu ki salih birden tepki verince yamaç yüzünü sıvazlayıp kendine gelmişti;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ
Fanfictionbu hikayede 5.sezon olarak yazıyorum finalden itibaren kendim final yazdım ve devamını getirdim" ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ"