ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ

5. SEZON - 8.BÖLÜM

 " Napıyo bu yaw "
 " Beni yaktın, kendini yaktın"
"Y..yamaç...yamaçmı"
..............

Salih sabah gözleri kırmızı olmuş bi şekilde kalkmıştı yamaçta cumali de hepsi aşağıda salihi bekliyolardı sofrayı kadınlar indiriyodu, salihte yüzünü yıkayıp ve yavaşça kafasını kaldırıp aynada kendine baktı ve dün olanlar gözünde canlanınca sımsıkı sıktı gözleri daha sonra lavaboya avucunun içiyle bir kere vurup arkasını döndü üstüne bi kazak ve pantolonunu giyip üstüne beyaz bir yelek giyip aşağıya inmişti yavaşça.....

Merdivenlerden inince tam döndü birden ve ailesini görünce hepsine göz gezdirdi bi tebessüm etti ve birden yüzü düştü başı ağrımaya başlamıştı tam kafasını çevirip gidecekti ki sultan salihi görmüş ve yüzü gülerek ona seslenmişti;

Sultan: Salih oğlum....

Herkes hemen sultana baktı ve onun baktığı yere baktılar salihte hemen arkasını dönip sultana baktı Ona bakınca diyerlerine de baktı hepsi ona bakıyodu....

Sultan: Hadi gel sofra hazır ailecek kahvaltı yapalım ne zamandır yapmadık.... hadi...

Salih bi ona bi de göz ucuyla diyerlerine bakıp kafasını sallayıp yavaşça yerine babasının sandalyesine geçti ve çekip ona sandalyeye baktı bi daha sonra yerine oturdu, kadınlar sofradaki eksikleri getiyolardı efsun çocuklarla ilgileniyodu daha inmemişler di yamaç ve cumali yan yana salihin sağına oturmuşlardı salihin hemen yanında yamaç diyer yanında da cumali oturuyodu salihe baktılar ve öylece sessizce önlerine döndüler...

Salih: Sultan han....a..anne...efsunla çocuklar niye inmediler hâlâ.?

Sultan gülümseyip salihin karşısındaki sandalyesine oturarak;

Sultan: Onlarrr...

Demeye kalmadan aşağı yamaçla masal indiler koşarak ve bağırarak;

Yamaç ve Masal: Amcaaaaaaa....

Diyip salihe koştular herkes gülerek onlara bakıyolardı ki salih mutlulukla hemen yamaçı dizine oturttu diyer dizine de masalı oturtup öptü o minicik yanaklarını ve ellerini...

Salih: aman aman aman kimleri görüyorum yaw...günaydın....

Yamaç: Günaydın amca...

Masal: Günaydın amca...

Salih gülümserken onları ayakta gülümseyerek gülen efsuna bakıp;

Salih: İdris le asiye nerde.?

Efsun: He onlar daha uyanmadılar salih....

Salih kafasını sallayıp önüne döndü ve kahvaltı başlamıştı ilk çocuklara veriyodu salih oyun oynayarak ve gülümeyerek yamaç kahvaltı tabağıyla oynarken onlara kaydı gözleri baktı baktı ve gülümsemeye başladı elindeki çatalı indirdi ve onlara daha fazla bakmaya başladı ki yamaç indi amcasının dizinden ve dışarı koştu bahçeye, salih masala yemek verirken efsun masalı aldı ve o devam etti yemek vermeye salih gülümserken gözü ona bakan yamaça kaydı ona bakınca gülümserken bakıştılar biraz yamaçın yüzü düştü o bakınca gözleri doldu doldu ki arkadan bi çığlık sesi geldi  salih arkasını döndü ve küçük yamacın sesi olduğunu anlayıp oraya koşmaya başladı bağırıp;

Salih: Yamaç...YAMAAAAÇÇ...

koştular küçük yamaç düşmüş dizi kanamış birazcık, ona bakıyodu ki salih koşarak yanına geldi hemen ve korkuyla ona bakıyodu ki efsun ve yamaçta telaşla geldiler yamaç oğlunu kucağına alacakken salih ondan önce davrandı ve kucağına alıp içeri koşuşturdu yamaç öylece arkasından bakakalmıştı ve efsunla birlikle salihin arkasından koştular....