ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZ

5. SEZON - 11. BÖLÜM

                                                               " karlos..."
                                              " Abiiiiiii...abi beni bırakma"
                                                            " Ben...ben..."

................

Yamaç ve diyerleri ortada duran salih yaren ve malatyalı ya bakıyolardı...malatyalı yanında duran yarene baktı, salihe baktığını görünce elini daha da sıktı sinirle ve öfkeyle salihe bakarken;

Malatyalı: Yürüyün gidiyoruz...

Diyip salihle birbirlerine öfkeyle bakışıp yareni elinden çekiştirerek arkasını dönüp gitmeye başladılar yaren arkasından baktı dolmuş gözlerle, salihe yarene baktı özlemle bakıştılar......arabalar gittiklerinde salih arkalarından öylece bakakalmıştı sinirle....

.........

Salihler kahveye girmişti cumali ayakta dört dönüp sinirle bağırıyoru salihte susuyodu masumca;

Cumali: Lan lan sen kimsin lan he sen kimsin sen vartolumusun sen salihmisin sen karlosmusun kimsin lan he....salih cevap ver cevap...

Salih cevap vermemişti yamaç abisine bakıp;

Yamaç: Abi tamam sakin bi durda ne olduğunu öğrenelim...

Cumali tamam deyip derin nefes aldı ve salihin karşısına oturdu yamaç salih baktı bi iki saniye;

Yamaç: Hırsız karlosmu...

Salih bi tebessüm edip yamaça baktı ve bi cıkladı;

Salih: cık...roberto karlos.....ama karlos abimizide severiz....

Yamaç gümüseyip bakarken akında onlara bakıp gülümsüyodu cumali yamaçla salihin diyoloğuna şaşkınca bakıp;

Cumali: Sizi gerçekten çok pis döverim bak yaparım...ne anlatıyonuz lan siz...

Salihin yüzü düştü ve cumaliye bi bakmadan;

Salih: Tamam anlatacaz sabret cumali bey....

Cumali tam konuşacakken vaz geçip mutsuzca ağzını geri kapatım yamaçla bakıştılar ve yüzünü sıvazladı cumali, herkes yerine oturmuş salihin konuşmasını bekliyodu salih sandalyesinde masada elindeki tesbihiyle oynarken yamaç cumaliyle bakışıp söze girdi;

Yamaç: Salih...saliihhhh....babmınoğlu...

Salih: He....ne ne oldu.?

Yamaç: sabahtan beri sana sesleniyoruz duymusyosun....

Salih: Dalmışım ya...

Yamaç: Anlatmicakmısın.?

Salih etraftakilere baktı ve önündeki tesbihe bakıp yüzünü oflayarak sıvazladı ve heriye yaslandı önüne bakarak devam etti;

Salih: ya ben bi ara daha ünlenmemişiz buralarda afkanistanda falan namımız var ama burada sadece buranın bazı büyükleri adımı duymuş o kadar, bi gün ben medeti muşta falan işin başında bıraktım gelicem dedim ama içimde istambula gelmek vardı demedim onlara tek başıma geldim....bi gün tabi çukura giremiyorum sinirliyim o zamanlar, neyse, bi pavyona gittim oturdum tabi kimse tanımaz beni şeklimide değiştirmişim kot üstüne de deri ceket altına ince bi üst, amaç tanınmamak....işte geldi söyledi gitti birileri, bi ses geldi uzun bi sessizlikten sonra, yaw dedim bu nası güzel ses tir kafami bi kaldırdım yaren....