5. SEZON - 7. BÖLÜM

441 34 21
                                    

                 " Ben yaşadığım sürece bu mahalleli kendi arasında tartışmayacak dahi"
                                                            " Çukurun baba"
                                                      " kalbim çok ağrıyo be abi.?"

.................

Salih biraz ağladıktan sonra işini halledip kahveye geri dönmek için çukur sokaklarında yürüyerek gidiyordu, o sırada kahvenin önünde mahalleden iki gurup genç birbirleriyle satış yüzünden kavgaya girmişlerdi yamaç ordaydı ayırmaya çalışıyodu, cumali de çok sinirliydi o da ayırmaya çalışıyodu;

Yamaç: Lan oğlum tamam yapmayın artık bi dinleyin bizi...

Çocuk yamacın dediğini duyup durup yamaça bağırmaya başlamıştı;

Mert: Ya sen kimsin.? Hayırdır dağdan geldin bağdakini mi kovuyon.?

Cumali ağız hareketini yapıp sinirle çocuğu tutarken bağırmıştı yamaçta biliyodu suçunu o yüzden susuyodu;

Cumali: Meert haddini bileceksin sen nasıl konuşuyosun karşındaki kim senin haberin varmı lan.?

Mert: Var ölü.....

Cumali de susmuştu yamaç zaten.....

Mert: Ölmüş gitmiş insan salih abiyi sizi mahhalleyi yanlız bıraktı korkudan topukları gö-

Salih: HÖST LAN.!!

Derken aradan bi bağırma sesiyle sözü kesildi herkes bağıran kişiye doğru bakmıştı bu elleri cebinde sinirle çocuklara bakan salihti cumaliyle yamaçta onu görmüştü ve gülümsediler hafif....çocuklar zaten el pençe divan olmuşlardı salihin karşısında salih yavaş adımlarla elini cebinden çırttı elindeki tespihle çocukların yanıa gitti cumalide aradan çekilmişti.....

Çocuk korkudan salihe bakamıyodu sadece yere baka biliyodu salihse sinirle ikisinin ortasında durup dağ gibi, çocukların gözlerine bakıyodu, bağırarak konuşmaya başladı;

Salih: O cümleyi sakın tamamliyayım deme, Noluyo burda.?

Çocuk ses vermeyince ileri onların arkalarına doğru gitti ve gurubun başındaki gençleri birden arkasını dönüp enselerinden tutup birbirlerine ortada kendi kafası olacak şekilde yaklaştırdı sertçe ve sinirle ileri bakıp yine sordu....

Salih: Noluyo burdaaa.?

Çocuk bu sefer elini kaldırarak...

Ali: Abi bizi kazıklıyo 3 tl olan eşyayı 5 tl ye satıyo...

Mert: Abi zam yapmışlar ben ne yapabilirim artık biz 3 ten alıyoruz....

Ali: Yalan söyleme lan ufacık bişey için zammı yaparlar..

Mert: Yapmışlar oğlum ben ne biliy-

Salih: Laaan...napıyosunuz lan siz he ben demedimmi ben yaşadığım sürece bu mahalleli kendi arasında tartışmayacak dahi dedimmi demedimmi.?

Ali: De..dedin abi..

Salih: Eeee o zaman siz napıyonuz burda aslan parçaları....

Onlara baktı ikiside kafasını kaldırmıyolardı diyerleride, cumali zaten gururdan gerim gerim geriniyodu yüzünde de hafif bi gülümseme vardı, yamaç salihten gözlerini çekmeden tebessüm ve üzüntüyle bakıyodu......salih çocukların haline baktı ve gözlerini sıkıp ikisinin kafasıyla kendi kafasını alınlarını birleştirerek bi baba gibi konuşmaya başladı sakince..;

ÇUKUR EVİMİZ SALİH BABAMIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin