A Love for A Fallen Angel: Alyssa's Deal with the Demons

DEAL FOURTEEN

 

DEAL  FOURTEEN: Life taken..

Alyssa’s

Urg! Who’s calling at this early morning?

Pag-tingin ko sa digital clock sa side table, its only 4 am in the morning. Halos ilang oras pa lang ang tulog ko. I swear kung isa kila Gretch at A ang tumatawag na to, tatamaan sila sakin pag nakita kita ulit kami.

“Sino to?” iritableng bungad ko sa nasa kabikang linya

“ngayon ang tinakdang araw. Please. Don’t take you eyes off of Dennise..”

Toot toot toot.

Fvck! What was that?

Bahagya akong napabangon at tiningnan kung sino yung tumawag. Number ni Tricia yung nakaregister.

Ngayon ang tinakdang araw? Anong araw?

Tuluyan na akong napabangon sa higaan at dahil sa pag-galaw ko ay naalimpungatan din si Den.

“Hmmm Ly bakit gising ka na? Anong oras na ba?” tanung nya sakin habang nakapikit pa at pilit na dinidlat ang mata

“Maaga pa Den. Tulog ka pa, naiihi lang ako. Sige na. Go back to sleep” inayos ko yung kumot at hinalikan ko sya sa noo. Dahil na rin siguro sa naalipungatan lang si Den mabilis din syang nakabalik sa pagtulog.

Maingat akong tumayo para hindi na muling maistorbo ang tulog ni Den. Pagkatapos non ay lumapit ako sa study table para kunin ang kalendaryo. Binuksan ko ang maliit na lamp para makita ko ng mabuti ang mga numero sa kalendaryo.

Ilang araw na ba ang nakalipas nung huling magkita kami ni Tricia?

Monday ngayon. August 19, 2013. Yan ang nakalagay sa kalendaryo. Apat na araw na mula nung nagkita kami ni Tricia. Tanda ko pa ang sinabi nya noon, 36 days na daw ang nakalipas.

Biglang kumabog yung dibdib ko ng malakas nung napagtanto kong 40 araw na simula nung nakabalik si Den.

40 Days. Bakit ba parang may takot na ako sa twing nagbibilang ako ng araw? Pakiramdam ko may hindi magandang mangyayari.

Maingat kong hinila ang upuan at hinarap ito sa kama namin. Naupo ako, tinukod ko ang magkabilang siko ko sa magkabilang tuhod ko at pinagsalop ang mga kamay ko saka ito tinapat sa bibig ko.

Now that I realized it. Today, it’s kinda different. I haven’t had a nightmare. Hindi pa ko magigising kung hindi pa tumawag si Tricia.

Masyado pang maaga para sa training. I still have a lot of luxury to watch Dennise.

Kahit anong pagtitig ko talaga kay Dennise hindi ako nagsasawa. Have you ever felt like when you look at someone, instead of getting sick looking at them, you were drown to them even more?

Ganon yung pakiramdam ko sa twing titigan ko si Dennise. Sya yung tipong pag tinitigan mo, habang tumatagal lalong gumaganda.

At sa araw araw na kasama ko sya, she never fails to amazed me. It always feels like the first time.

Tumayo ako at lumapit sa cabinet namin para kunin yung camera ko. Nung makuha ko ito ay muli akong bumalik sa kinakaupuan ko.

Binuksan ko ito at nagsimulang mag-browse ng mga pictures. I always have seperate memory card para sa sidelines ko. At ganun din sa paborito kong subject. Nung hindi ko pa nakikila si Dennise, houses at landscspes ang paborito kong subject. Pero ngayon wala ng makikita sa memory card ko kundi muka nya.