False Accusation✔️

CHAPTER 7

Chapter 7

Nandito ako ngayon sa sasakyan ni mathew papunta ng hospital.

Walang kibo ang nang yari saamin.

Kinabahan ako.

Ilang oras kaming nad byahe papunta sa hospital

"Chris kanina kita tinawag pero wala kang kibo". Sabi at nawala yung naiisip ko.

"Salamat" sabi ko sabay takbo sa loob ng hospital.

Pumasok ako at nag tanong sa help desk.

"Miss doc, saan po yung room ni ezra enderson?" Tanong ko sa nurse.

"Nandoon po sa room 14 po sa third floor private room." Sabi ng nurse.

"Sige po. Salamat".

Mabilis akong nag lakad papunta ng elevator papunta ko puno na ang elevator. Nag siksikan na sila at overload na.

At yung isang elevator under maintance so no choice ako naghagdan nakang ako mabilis akong umakyat papunta sa third floor.

Sa pag akyat ko nadapa ako,

Ahhh* daing ko shock.

Ang sakit talaga tatayo na sana ako at may humawak sa kamay ko. Pag tingin ko nakita ko si mathew.

"Ok kalang? Wag ka kasing tumakbo at hindi mo pa natignan yung hagdan at dalwang step yung naano mo sa paa ayan tuloy nadapa ikaw."
Malambing saad niya sabay himas ng tuhod ko at kamay.

Nag alala ba siya saakin? Tanong ko sa isipan.

"Dalhin muna kita sa emergency room, baka may nabalian kang buto." Sabi niya

"Nako mamaya na pagkatapos ko puntahan yung anak ko." Sabi ko sabay talikod at nag lakad na oaakyat.

Ikang ika akong umakyat papunta sa room ng ank ko.

Hinananap ko na yung room ng anak ko at nakita ko na.

Pinihit ko yung door knob at nakita ko sila nag naglaro ng lego.

"Hi dada." Sabi ni ezra sabay halik sa pisngi ko.

"Hi po dada. Sabi ni elijah sabay punta saakin at halikan ang psingi ko.

"Hi po tito". Sabi anak ni alex

"Chris anong nang yari bakit ika kang pumasok?" Tanong ni alex sabay tingin ko sakanya.

"Tumakbo ako st natumaba ako sa hagdan. Kasi nag alala ako sa anak ko." Palwento ko sakanya.

Sino bang magulang na hindi nag alala sa anak nila.

"Diba sabj ko wag kang mag alala ayan tuloy nadapa ikaw." Alaalang sabi niya saakin.

"Punta mona tayo sa emergency kung may nabalian kang buto." Sabi niya saakin.

At na starstruck din ako sa sinabi niya. Si mathew nandito pala siya sa hospital. Baka makita niya yung anak ko.

Tumingin ako sa anak ko at tinanong ko kong ok lang ba siya.

"Okay lang po ako dada. At may kunting hilu din po. Pero wag kayo mag alala kasi strong po ako." Masayang sabj niya ag sabay strong sa kamay niya.

Tumawa ako para mawala yung pag alala sa anak ko.

Bumalinh ako kai alex.

"Chris, kailangan na talaga niya." Pag alalang tanong niya saakin.

"Sige, magpaexam ako kung match ako sa anak ko." Seryosung sabi ko sakanya.

"Chris, diba natandaan mo yung sinabi ko na di match yung bone marrow mo sa anak mo.

Kailangan na nating maghanap ng donor kong sino man."

"I tatry ko padin lex bala mag match nakami ng anak ko." Iyak ko.

"Chris doon muna tayo salabas magusap." Mahinhong sabi niya saakin.

Tumayo naako at lumabas na kami.

Pag open namin ng pintuan nadatnan ko si mathew nakaharap at kakatuk nasa.

"Chris nag dala ako ng nurse para gamutin yung sugat mo at..." hindi na natapos yung sinabi ni mathew at nakita ko siya sinusuntok na siya ni alex.

Nagsuntokan na sila. Nasuntokan si alex sa bagang niya.

"Alex tama na yan. Alex tana nayan." Sabi ko sabay hila saakin.

"Tangina mo mathew alam mo ba na malapit namatay yung anak mo. Dahil sa kasusuntok mo at pinag sipa mo noon si chris kung..

Kung hindi sana pumunta ako sa bahay niyo noong araw na yun baka namatay muna yung anak mo.

"Tangina mo talaga." Galit na sabi ni alex kai mathew.

Hindi nakaimik si mathew.

Tumingin ako kai alex at sinabihan
"Huminahon kamuna." Sabi ko sakanya.

_____