Her zamanki gibi ses gelmeyince derin bir nefes verdi ve ilaçların olduğu dolaba ilerledi. Jisung'un yüzüne küçük bir bakış atıp dolabı açtı. İlaçların eksildiğini görünce içtiğini anladı.
"Teşekkür ederim."
Minho kapıdan çıkarken söylemişti. Daha sonra aklına gelenle tekrar mutfağa yürüdü.
"Dersim var. Annemin gönderdiği hizmetliler temizlik için gelecek."
Minho bir kaç saniye cevap bekledi. Jisung bir şey demedi.
Olumsuz bir cevap yoksa olumlu cevap var demektir.
Mutfak masasının üstündeki kırmızı elmayı eline aldı ve ısırdı. Güzelce yıkanmış olduğunu fark ettiğini için soymaya gerek yoktu. Jisung'un oraya koyduğunu bilmese asla öyle yemezdi.
Elmanın çöpünü evin dışındaki çöp kutusuna attı ve arabasına bindi. Çok uzun olmayan yoldan sonra üniversite otoparkındaydı. Arabasını kitledikten sonra birinin ona seslendiğini duydu ve kafasını arkasına çevirdi.
"Günaydın!"
"Günaydın."
"Kusura bakma kardeşim ama yüzsüzün tekisin."
"Hyung, sen güldüğünde ne oluyor?"
Chan gözlerini devirdi ve kolunu Minho'nun omuzlarına attı.
"Tamam moralin bozuktu ama bir yıl oldu."
"Yani?"
"Sevgilin öldü diye gülmeyi mi keseceksin?"
"Hyung, siktir git."
Minho, Chan'ın elini ittirdi ve hızla ilerledi.
Chan arkasından kafa sallıyordu.
~
"Hayır öyle olmaz!"
"Ne olmaz?"
Minho çimlerin üstünde toplanan arkadaşlarının tartıştığı konuya dalmış ve yanlarına oturmuştu. Seungmin'in dizlerinde yatan Felix kalktı ve heyecanla anlatmaya başladı.
"Hyunjin'in doğum günü biliyorsun mart ayının 20'sinde ve şu anda 19 ve buçuk gün kaldı. Nasıl kutlacağımızı düşüyoruz. Changbin Hyung verebileceği en kötü fikirleri veriyor."
"Hyunjin burdayken konuşuyorsunuz?"
Herkes Hyunjin'e baktığında Hyunjin kahkaha atmaya başladı ve kendini çimlere attı. Jeongin göz devirdi ve konuşmaya başladı.
"Beğenmezse diye onun yanında konuşmamızı istedi. Sürpriz gibi davranabilirmiş. Zaten dramadan başka bir becerisi yok."
"Alınmadım, Innie."
"Alın."
Hyunjin tekrar gülmeye başlayınca Seungmin onun poposuna tekme attı. Hyunjin bu sefer tuhaf şekillerde ağlarken Minho olaydan kopmuştu.
"8 martta ne yapacaksınız."
Minho istemeden konuşmuştu ve söylediğine anında pişman olmuştu.
Hepsi duyduğuyla sesizleşti. Altı kişi düşünceli şekilde birbirine bakarken Minho tekrar konuştu.
"Boşverin."
Felix dudaklarını dişledi ve konuştu.
"Hyung, senin moralini bozmamak için yanında konuşmuyorduk ama hepimiz Jisung'u anmayı düşünüyoruz. Geçen gün Chan Hyung bu konuda sen yokken konuşmuştu bizimle."
Minho kafa salladı.
"Benim başka bir dersim yok."
Minho cümlesinin bitmesiyle ağaya kalktı ve hızlı adımlarla arabasına gitti.
Arkasından bakan altılı bir kaç saniye sessiz kaldı.
"Vicdanım deli gibi sızlıyor."
Hyunjin'in dediğiyle Jeongin kaşlarını çattı.
"Sus."
Seungmin, Jeongin'in kolunu çekti ve onu kaldırıp uzaklaştırdı.
"Hyunjin, ne söz vermiştik?"
Changbin'in sıcak bir sesle konuşmasıyla Hyunjin ona gülümsedi.
"Sessiz olacağız."
Changbin kafa salladı ve ayağa kalktı.
"Dersime geç kalacağım. Sonra görüşürüz."
Felix söylediğiyle kalan ikiliye öpücük attı ve neredeyse koşarak uzaklaştı.
"Hyunjin?"
Hyunjin kafasını Chan'a çevirdi.
"Gel."
Hyunjin tüm bedenini Chan'ın üstüne bıraktı ve ona sarıldı. Birilerine sarılmak işe yarıyordu. Kendini kandırma.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
well rüyamda jisung intihar ediyordu ve benim hayal kuran kısmım uyandığımda bunu düşünmeye devam etti normalde rüyalarımı kafamda evirip çevirip bırakırdım ama bu sefer yazmayı denedim sonra küçük bi kısmını kız arkadaşım okudu ve beğendi ig bende gaza geldim ve burdayım
