Bozuk Psikolojiler [ASKIDA]

▪︎Özel▪︎

Bu bölüm genel olarak Maysal ve Aydın ailesi ile alakalı olacak ve biraz sohbet bölümü olacak. Elimden geldiğince bütün yorumlara cevap vericem.

Şimdi ilk olarak...

Bozuk Psikolojiler Resmi Parodi hesapları;

@tufanerdem_bp
@sudemutlu.bp
@mia._erdgn.bp
@firatpmk.bp
@abdu_yldrm_bp
@yasir.gns_bp
@haziran_ats_bp
@leyla_duman.bp
@almila_pamuk.bp
@asli_alaca_bp
@emir_alaca.bp
@burcu_.taylan._bp
@temmuzelmas.bp
@alexdiaby_bp

İyi okumalar :)

▪︎♤▪︎

Selma Aydın

Tam tamına 3 ay 24 gündür bu hastahanenin içindeki rahatsız ve buz gibi odalarından başka hiç bir şey görmemiştim. Makinalardan yükselen kalp ritimleri artık burda olmayınca bile bilinçaltımda dönmeye ve beni delirtmeye devam ediyordu.

Defalarca bayılmıştım. Ama asla ve asla burdan gitmemiştim. Kızım... Maysal'ım içerde öylece nefes alamazken ben nasıl gidebilirim ki? Hangi anne kızını yoğun bakım ünitesinde terk eder ki?

Yoğun bakımdan çıkan Sibel ve Doktor Osman Bey ile birlikte Mehmet ve ben aynı anda ayağa fırlamış ve onların önünde durmuştuk. İkisi de birden kocaman gülümsemeye başlayınca rahat bir nefes aldım. Demek ki, güzel bir şey olmuştu.

"Birazdan ilacı keseceğiz ve eğer ilaç olmadan nefes alabilir ve kalbi atarsa yoğun bakımdan normal bakımlı odaya alacağız. Geçmiş olsun." Gülümseyerek yanımızdan ayrılan Osman Bey'den sonra hemen Sibel konuşmaya başladı.

"Selma Abla rahat ol Osman Hoca eğer onun nefes alamayacağını düşünseydi asla kesmezdi ilacı. Hayata tutunacak Maysal. Ve güzeller güzeli iki evladını annesiz bırakmayacak." Derin bir iç çektim. Torunlarım... Maysal'ım ve Tarık'ımın evlatları... Aylardır anasız büyüyorlar evlatlarım...

"Çok ağır Sibel kızım. Çok çok ağır... Daha 10 yaşında var yok bu çocuklar anasız kalmasınlar. Yazık..." Benim cümlelerim üzerine Sibel derin bir nefes alıp kafasını salladı daha sonra gülümsedi ve bize geçmiş olsun deyip yanımızdan ayrıldı.

Aradan geçen bir kaç saatten sonra doktorlar gelmiş ve yoğun bakıma girip ilacı kesmişlerdi. Son 2 dakikadır bir umut camdan onları izliyorduk. Tam tekrar makinaları bağlayacakken o ses duyuldu; kalp ritmi... çok yavaştı ama atıyordu. Kızımın Maysal'ımın kalbi atıyordu. Hemde o cihazlar ve ilaçlar olmadan.

Biz sevinç kahkahalarıyla birbirimize sarılırken içeriden çıkar Osman Bey'le birlikte ona döndük. Yüzündeki güller açtıran gülümsemesiyle bana yaklaştı ve sarıldı.

"Geçmiş olsun güzel Abla'm." Gözümden akan yaşlarla onun beyaz doktor önlüğünü ıslatırken aniden kapıdan gelen gürültüyle o tarafa döndüm.

Tarık kıpkırmızı gözleriyle koşarak buraya geliyordu. Nefes nefese yanımızda durup gülen bize baktı ve sonunda güzel haberi alacağını anlayıp bize bakıp gülümsedi. Aylardan sonra ilk kez gülümsedi.

"Ma- Maysal..." kafamı salladım. Büyük bir sevinç çığlığı atıp önce doktora sonra Sibel'e daha sonra da ben ve Mehmet'e sarıldı. Bizimle sevinme kısmını bitirip camın önüne gitti. Elini cama yaslayıp gülerek kendi kendine konuşmaya başladı. Duymadım ama sevgi cümleleri kurduğuna emindim...

Sonunda kızımı görüyordum. Dudakları soğuktan ve susuzluktan morarlıklaşmış ve çatlamışlardı. Göz altları baya bir çökmüştü. Görmeyi özlediğim güzel gözleriyse sarımsı göz kapaklarıyla örtülmüştü. Ah be kızım nasıl bu hallere geldin sen?

Hâlâ ona yaklaşmamız yasaktı. Sadece artık içimiz rahat olucaktı. Yani umarım...

"Gelecekten Kesit"

Artık uyanmalıyım...

Annem ve babam beni merak etmiştir...

Güçlü bir kadınım ben...

Efe ve Gönül beni özlemiştir...

Kalkmam lazım...

Uyan Maysal gözlerini aç...

Aç şu lanet gözlerini...

Makinalardan yükselen hızlı kalp atışının ardından Maysal gözlerini açtı...
Uyandı... Maysal uyandı...

"UYANDI! MEHMET KOŞ MAYSAL UYANDI!!" Sevinç çığlıkları hastahane koridorunda yankılanıp tekrardan bana dönmeye başlamıştı. Başım ağrısa bile durmadan ağlayarak kahkaha atıyordum. İşte o an paha biçilmezdi.

Hani hayatta bazı anlarınız olur. Nefes almayı dahi unutursunuz. İşte Maysal'ın ilk doğduğu an ve şimdi gözlerini açtı an benim için dünyadaki her şeye bedeldi.

Sanki yeniden doğmuştu güzel kızım. Hayatla daha yeni tanışıyormuş gibi masum bakıyordu etrafa. Bir bebek kadar narin ve masumdu şu an.

Doktorlar gülerek içeriden çıktığında artık emin olmuştum... Maysal bizimleydi... Artık bizi bırakmayacaktı...

Özel bölüm olduğu için kısa oldu ve bu bölüm gelecekten bazı kesitler taşıyor...

Görüşmek üzere...🌱🕊