Sensiz olmaz

İlk an...

O gün ünüversitenin ilk günüydü.Sabah saat 8.00 dı.Alarmın rahatsız edici sesiyle uyandım.Hafifçe doğrularak alarmı kapattıktan sonra kendimi tekrar yatağıma bıraktım.Tekrar uykuya dalacağım sıralarda gözlerim birden fal taşı gibi açıldı.
"Lanet olsun bugün ilk gün"
Diye ufak bir çığlık attım.Yataktan uçarcasına kalktım ve hemen duşa girmek için hazırlanmaya başladım sonra dönüp penceremi açtım ve sokaktan geçen insanlara ufak bir göz kırptım.Hava enfesti,sanki güneş farklı parıldıyor,insanlar farklı gülümsüyorlardı.Sanki İstanbul kollarının arasına almıştı beni.
İlk günün heyecanını vücudumda barındırmam sebebiyle sıcak su yerine buz gibi suyun altına attım kendimi.Öyle bir irkildim ki sanki Antarktika'da buzulların arasında kulaç atıyordum.Hemen suyu kapattım.bu kez musluğu sıcak tarafına çevirerek açtım ve sıcak suyun akışına bıraktım kendimi...

"Eylül Hanım uyandınız mı?"
Duştan çıktığımda ev işlerinde bize yardımcı olan Nesrin in şarkı söyleyişiyle kendime geldim."Ada sahillerinde bekliyorum"!! Diye şarkı söylerken dayanamadım ona eşlik ettim."Her zaman yollarını gözlüyorum" karşılıklı biz böyle kendimizi kaptırmış şarkı söylerken şarjda olan telefonum çalmaya başladı.

Arayan: Merve
-Alo Eylül hayatım ben çıkıyorum birazdan haberin olsun, bak sakın geç kalma

- Sanada günaydın Merveciğim.Tamam bende bir saate kalmaz çıkarım.İstersen ben gelip alay...

-Yoo yoo istemez benim uğramam gereken bir yer var canım orda görüşürüz.
-Görüşürüz Merveciğim

Merve benim en iyi arkadaşımdı çocukluktan beri tanıdığım tek gerçek arkadaşım.Kardeşimiz yoktu ikimizinde bizde birbirimizi kardeş yerine koyduk hep.İkimizde varlıklı ailelerin çocuklarıydık ve birbirimizi anlıyorduk.

-Nesrin benim acelem var kıyafetlerimi ütüledin mi?
-Evet Eylül Hanım Dolabınıza astım.
-Tamam hayatım teşekkürler.

Hayatımın en büyük adımlarından birini atacağım düşüncesiyle hazırlanmaya başladığımda neler olacağından habersizdim ama birşeyler olacağını seziyordum...