❛Clash of Hearts❜ ┇ TXTZY

❝once❞

Mabilis ang tibok ng puso ni Addie habang palinga-linga sa paligid isabay mo pa ang inis na nararamdaman niya sa mga kaibigan niya dahil sa pag-iwan sa kanya ng mga ito.

Sinong matitinong tao ang makikipag-hide and seek sa beach at biruin mo pa ang dami ng tao mula sa mini bar na dapat sana ay pupuntahan nila.

Kanina niya pa china-chat ang mga kaibigan ngunit hindi naman online ang mga ito.

“Asan na ba kase kayo?” inis na tanong niya sa sarili habang pilit na china-chat ang mga kaibigan.

Hindi niya pa naman kabisado ang hotel na beach na 'to. Marami rin ang tao na padaan-daan para pumunta sa mga stalls.

She was busy chatting her friends nang maramdaman niyang may umakbay sa kanya. Halos mapa-upo pa siya dahil sa sobrang bigat ng braso na dumagan sa kanya.

“Hi miss, free ka ba?” tanong ng lalaking hindi niya kilala sa kanya.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso niya sa kaba dahil sa mga lalaking lumapit sa kanya. She was really internally panicking at minumura na ang mga kaibigan sa isip niya.

“Sorry, I have to go” sabi niya sa lang sa dalawa at pilit na kumakawala sa pagkakaakbay ng mga lalaki sa kanya.

“Ang bilis naman, mag-saya muna tayo” Addie really wanted to scratch their faces hanggang sa masira ang mga mukha nila dahil sa sobrang inis.

“Kuya, aalis na nga ako. Bitawan niyo ko” pagpupumiglas ni Addie sa kanila ngunit di hamak na mas malalakas ang mga ito kesa sa kanya.

“Mamaya na. Sumama ka muna samin” nakangising utos nito sa kanya.

“Tulong! Mga bastos 'tong mga— hmphhh” she was shouting for help nang agad na takpan ito ng isa pang lalaki na kasama niya.

“Huwag kang maingay kung ayaw mong masaktan” banta nito kay Addie. She was really frustrated at ang tanging nagawa niya na lang ay umiyak.

If only kasing lakas siya ni Jade, baka kanina pa nakabulagta ang mga 'to.

“Kuya, bitawan niyo na ako please” pagmamakaawa niya pero para bang walang naririnig ang mga ito.

“Love? Andyan ka lang pala” lahat sila ay napatigil sa paglalakad nang lumitaw sa harap nila ang isang lalaki.

“Alam mo bang kanina pa kita hinahanap? Hanap ka na ng mga friends mo” napatigil sa pag-iyak si Addie and she was really clueless about what was happening.

Nagulat siya nang lumapit ito sa kaniya habang tinitignan ng masama ang mga lalaki. If only looks can kill, kanina pa duguan ang mga lalaking 'to.

“Anong pinagsasabi mo? Kasama namin 'to” biglang saad ng lalaki.

“Sa tingin niyo tanga ako? Binabastos niyo na 'tong kaibigan ko eh” sambit ng lalaking kakarating lang.

“Eh gago, pakialamero ka ah” akmang susuntukin ito ng lalaking umakbay kanina kay Addie nang makuha nito ang kamay niya saka sinuntok ito ng pagka-lakas lakas dahil sa sobrang inis niya.

Napahahulgol na lamang si Addie as she can feel her knees getting weaker. Napaupo na lamang ito sa takot habang nakatingin lang sa kanila. She couldn't understand kung anong sinasabi niya dahil sa trauma na dinulot nito sa kanya.

“Ikaw? Anong tinutunganga mo? Aalis ka o gusto mong patulugin din kita?” banta nito sa lalaking kasama niyang mukhang foreigner.

Halatang natakot ito dahil nakatulog ang kasama niya sa sobrang lakas ng suntok nito sa kanya. Kinuha niya ang kasama saka dali-daling tumakbo.

Nang makaalis sila ay napadpad ang tingin ng lalaking nagligtas sa kanya saka dahan-dahang lumapit dito.

“Miss, ayos ka lang?” he worriedly asked. Napaangat lang ang tingin niya sa lalaki, vision were still blurry dahil sa luha sa mata niya.

“Mag-isa ka lang? Pasensya ka na ah” sa totoo lang hindi alam ng lalaking ito ang sasabihin niya para mapatahan si Addie. She doesn't even know kung bakit siya nagso-sorry.

“T-t-thank you” utal na sambit ni Addie habang patuloy na umiiyak.

Lumuhod ito as they were now on the same level. Inangat nito ang mukha ni Addie through her chin saka nginitian ito.

“Don't cry” malambing na sambit nito saka pinahiran ang luha sa mata ni Addie.

God knows how much she was grateful to this guy na dumating siya. Utang na loob niya ang buhay niya dito.

“You are safe now” sambit pa ulit nito.

Addie somehow stopped crying. Napatingin siya muli sa lalaki nang makita niyang hubarin nito ang jacket  niya at ipinatong sa balikat ni Addie.

“Halika na, ihahatid na lang kita sa room mo. It was more safe kesa bumalik ka mag-isa. Is it okay with you?” tumango lang si Addie habang humihikbi pa rin.

“Oo nga pala, let me introduce myself” nakita niyang nag-ayos ito ng sarili bago ilahad ang kamay niya.

“My name is River Davis. Nice meeting you” nakangiting pakilala nito sa kanya.

Napakunot ang noo ni Addie, that name was really familiar.

“Wait, taga ANU ka ba?”

“Woah, paano mo nalaman?”

“Actually sabi ng kaibigan ko nameet ka daw niya saka I saw your name sa RIC participants list”

“Ohhh. Sikat na pala ako” biro nito saka tumawa. Addie laughed with him, at some point may mga mabait na estudyante parin pala sa ANU unlike what she expected.

TO BE CONTINUED..