❝veinte uno❞

178 12 2
                                    

Archer automatically jolted up from his bed saka nagpa-panic na tumakbo papunta sa pinto para puntahan si Azi

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Archer automatically jolted up from his bed saka nagpa-panic na tumakbo papunta sa pinto para puntahan si Azi.

His chest was pounding loud dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman niya. And he couldn't understand kung bakit sobrang kabado siya when it fact, it was just Addie's friend.

He opened the door para i-check kung totoong nasa labas si Azi. Once the door opened, Azi immediately beamed a sweet smile saka binati ang binata.

“Hello Archer!” she enthusiastically greeted. Agad namang nanlaki ang mata ni Archer saka agad na sinara ang pinto out of adrenaline.

“Teka lang, wait wait. Kalma Archer, bakit ka ba natataranta. Si Azi lang yan, kalma. Breath in, breath out” Archer kept on calming himself down.

He closed his eyes saka ilang beses na huminga ng malalim para kumalma.

When Archer finally calmed down, dahan-dahan niya muling binuksan ang pinto.

“Okay ka lang?” Azi asked in genuinely worried way.

“H-ha? Oo naman haha. Pasensya ka na pala kanina. M-may kinuha lang ako hehe” nauutal na sambit ni Archer saka napakamot na lang ng batok niya.

“Oo nga pala, here's your book. Thank you for letting me read it” nakangiting sambit ni Azi sa binata saka inilahad ang libro.

“Welcome. Did you liked it?”

“Super! I like thriller and mystery books kase. Kaya super hooked ako agad nung nakita ko nung isang araw”

Archer smiled at her saka muling tumahimik ang paligid.

“Siya, mauna na ako Archer. Thank you talaga for letting me read the book”

Archer automatically panicked. His mind was having mental crisis if he should call and ask her out or hayaan na lang siya umalis pero at this time, he let himself do the move.

“Azi!” tawag niya sa dalaga na siyang dahilan naman para mapalingon si Aziera sa kanya pabalik.

Azi looked back with a puzzled look dahil sa biglaang pag tawag ni Archer sa pangalan niya.

Archer looked straight to Aziera's eyes and seriously, it was bothering her. Hindi naman sa may problema siya kay Archer but it was just weird that Archer could stare straight to her eyes nang ganun ganun na lang.

“Bakit Archer? Is there any problem?” pag basag ni Azi sa katahimikang bumalot sa kanilang dalawa.

Archer was trying his best to talk pero sobrang gusto niyang pagalitan ang sarili niya dahil wala siyang matinong masabi. He doesn't want to look weird sa harap ni Aziera.

“Archer?” Archer gave up saka ipinikit na lamang ang mata niya bago huminga ng malalim.

Bahala na nga

“Are you busy?” tanong niya sa dalaga.

“Hmm hindi naman. I was just planning to stay at our room the whole day. Why?” napahigpit na lamang ang hawak ni Archer sa libro.

Napatango lang si Archer and he really wanted to say it, napapangunahan lang siya ng kaba.

“May sasabihin ka pa ba? Mauuna na rin ako” Azi waved goodbye at the tall guy but out of nowhere, his mouth suddenly stated something.

“If you're not busy, then maybe we could hang out? My treat”

TO BE CONTINUED..

❛Clash of Hearts❜ ┇ TXTZYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon