Crazy in love Series#01 Zeke lysander rivas

CHAPTER 5

Ayumi pov.

Mag-gagabi na at mag-uuwian nako mula sa pinapasukan kong mini store . nasa labas nako ng store at itatapon ang basura ng makarinig ako ng pamilyar na boses .

" Nako! insan ewan koba kasi sayu bakit kaylangan mo agad mag-asawa nasubukan monaba magdahilan kay uncle ? "

" Natural! pero wala eh! , hayaan mona nasa 1 year lang naman yun . "

Akmang itatapon kona ang basura ng makasalubong ko ang dalawang lalaking nag-mamay ari ng boses at yun ang asawa ko ngunit hindi ko kilala yung isa.

Nag-katinginan kaming dalawa at mukhang nagulat din ito dahil bahadyang  nanlaki ang mata nito.

" oh mis. need mo ng tulong? " tanong ng kasama nitong lalaki .

" a-hm hindi napo ,  kaya ko po . " sagot ko at itinapon na ang basura .

Nakita kong sumunod ang tingin sakin ni zeke .

" Pano yan bro dito nalang malapit naman najan ang hotel na tinutuluyan Ko " rinig kong sabi ng kasama nya . Nag-pagpag nako ng kamay at lumakad na paalis .

Malayo-layo pa ang sakayan dito kaya mahaba pa ang lalakarin ko .

Habang nag-lalakad ako nakakita ako ng isang mag-anak sa kalye . nakatira sila sa lansangan ngunit kahit ganun sama-sama parin sila napangiti ako ng makita ko yung batang maliit na tumatawa dahil kinakaliti ito ng papa nya .

Di ko maiwasang hindi ma miss ang mga kapatid ko . Wag kayu mag-aalala pangako ni ate mag-tatapos ako at kapag nakahanap nako ng maayus na tarbaho giginhawa na ang buhay natin . Antayin nyu lang si ate , konting tiis nalang .

Hindi ko namalayang umiiyak napala ako habang nakatingin sa mag-anak na nag-sasaya . pinunasan ko ang luha ko at nag-lakad ulit hanggang sa may kotseng huminto sa tabe ko . Pamilyar yung sasakyan .

Bumababa ang bintana nito at tama ako si zeke nga.

" Sumakay kana , bilisan mo! " saad nito . Lumapit namn ako sasakyan at sumakay na .

Tahimik lang kami buong byahe .

Zeke pov.

Nang makasalubong namin sya ni jhon , hindi ko alam ang sasabihin ko , hindi ko alam kung ipapakilala koba sya o hindi kilala ko ang pinsan kong yun lahat naman ng pinsan ko sa part ni papa ay puro plastic . Sigurado akong sisiraan nya ko o kaya si yumi kung ipinakilala ko sya . kaya mas okey ng hindi ko sya kinausap kanina pero may part sakin na para akong nakokonsensya bakit ganun , pakiramdam ko wala akong kwentang lalaki dahil hinayaan ko ang asawa kong nag tatarbaho ng ganun. Hays!! ewan sya naman ang may gusto nun! .

Nang namakarating kami sa bahay wala paring umiimik samin at pansin kong medyo matamlay ngayun si ayumi .

Nauuna syang maglakad samin papasok sa loob ng bahay . Nakita ko syang dederetso paakyat .

" Hindi kaba muna kakain? " sa hindi komalang kadahilan nakakaramdam ako nang pag-aalala.

Lumingon to sakin. " Mamaya na magbibihis lang ako tas magluluto nako " tinanguan konalang to at tuluyan na syang umakyat .

Hindi ko talaga alam kung praning naba talaga ako. dahil namalayan konalang nasa kusina nako naghahanap ng pwedeng maluto pero teka di ako marunong magluto diba?! shit! bakit bakasi ang hirap mag luto huh! damn it!.

Pero kahit alam kong wala akong alam sa pagluluto nag try padin ako. bahala na!!. Basta mapagluto ko lang sya pwde nayun .

Ayumi pov.