My school principal
مدرسه ای ، اسمات
کیم تهیونگ ، ۲۹
جئون جونگکوک ، ۱۷
____________________________________
خانم چوی معاون مدرسه با قدم های شمرده شمردش سمت اکیپ سه نفره ی گوشه حیاط رفت
سمت شاگردش برگشت و گفت : جئون آقای مدیر کارت داره سریع برو اتاقش
و بعدش هم سمت بچه هایی که داشتن اون طرف حیاط دعوا می کردن رفت تا اونارو از هم جدا کنه
جونگکوک اب دهنش رو قورت داد و برگشت و به جین و نامجون نگاه کرد
جین شونه ای بالا انداخت و گفت : من بهت از عواقبش گفته بودم ، حالا هم که کار خودت رو کردی و لو رفتی دیگه کاری از دستم بر نمیاد
و با صدای شیطونی ادامه داد : فقط کاندوم یادت نره
ولی جونگکوک بی توجه به شوخی مسخره ی جین برای بار چندم تو اون روز آب دهنش رو قورت داد و با قدم های لرزون به سمت اتاق مدیر مدرسه رفت
پشت در وایساد
نفس عمیقی کشید و آروم خطاب به خودش گفت : چیزی نیست فقط قراره با هم حرف بزنیم همینو چند بار آروم به در زد
با شنیدن صدای بیا تو آروم در اتاق رو باز کرد و مثل بچه های خوب دستش رو پشتش نگه داشت و با صدای آرومی گفت : چیزی شده آقای کیم ؟
تهیونگ پای راستش رو روی پای چپش انداخت و با دست به جونگکوک اشاره کرد که بشینه
و بعد از نشستن جونگکوک شروع کرد به صحبت کردن : راستش رو بخوای آقای جئون می خواستم باهات در مورد به چیزی مشورت بگیرم
ایرادی که نداره؟