Fragola🍓

~12✨🍓

Selamünaleyküm Fragola kardeş. Nasılsın? İyisin iyisin. Allah iyilik versin. Biliyorsun hep bu saatlerde bölüm atıyorum. Alıştın artık. Umarım senin için sorun olmuyordur. Gece okumak bana daha iyi geliyor. O yüzden sende gece oku diye geç atıyorum. Okunmalarımız çok şükür artıyor. Bazı sıramalarda birinciliğimiz var. Çok mutluyum. Teşekkür ederim. Seni seviyorum. İyi ki varsın. İyi okumalar öptüğğğümmm...

Hatırlatma
"Anka, bu evde kalacak ve oğluma bakacak. Karım dinlendikten sonra çalışacak, bende çalışacağım. Bu zamanlarda Aras'ın tanında olacak kişi Anka. Sen Anka'ya bir şey yapmazsan, Anka'da sana dokunmayacaktır. Değil mi Anka?"

Şok içinde bakarken kafamı salladım. Yürü be aslanım. Kim tutar seni.

Anka'dan

"Kesin dokunmam o şeytana. Kesin yani. Hayır, sen bana köpek de, bir de gözümün önünde benden etkilenen çocuğa tavla, gel burada yok efendin 'beni tehtit etti', yok efendim 'gönderin bu kızı'. Ulan köpek sensin. Sulu boya seni. Ayarlatımla oynadılar çirkin kelebeğim ya. O halanı döverdim de, kaka babişine söz verdim.

Hayır o da benim adıma konuşuyor. Ben deliyim kardeşim. Benim sağım solum belli olmaz. Herkes götünü sağlam yere yaslasın. Öyle değil mi?"

Oturduğum sandalye de, kucağımda çirkinim ile bahçede ki çiçekleri izliyorduk. Sonra da şeytan Şeyma'nın gelmesi ile bakışlarımızı havuza çevirip hakkında konuşmaya başladık. Dedikodu değil bu, düşüncelerimi anlattım.

Ama çirkin, bana cevap vermek yerine daha yeni yeni açılan minik gözleriyle ya bana, ya da bahçeye bakıyordu. Neyse küçüklüğüne veriyorum.

"Anka, Yasemin hanım Aras bey oğlumu getirmeni istiyor."

Aras bey oğlum mu? O ne lan? Şey mi dostum? Angara'nın bağları da büklüm büklüm yolları. Aynen gerizekalı.

"Tamam, sevim teyze. Teşekkür ederim."

"Ne demek."

Güşümseyerek odadan çıktı. Bende yavaş ve dikkatli bir şekilde ayağa kalkıp, çirkinin üzerini beyaz, mis gibi bebek kokan çember ile kapattım. Rahatsız olmayacağını düşündüm. Çünkü, çember zaten ince ve yumuşaktı. Elimle tamamen temasını da engelliyordum.

Şimdi siz soracaksınız. 'Neden?' diye. Çünkü daha çirkinin kırkı çıkmadan eve Ayaz'lar gelmişti. Benim bildiğim bebek öyle herkese gösterilmez. Kırkı çıkmadan da elden ele dolaşmaz. Valla yem etmem size çirkinimi.

Yukarı çıkıp salona doğru adımladım. Şeyma dışında neredeyse herkes buradaydı. Şeyma da zaten havuzda. Haberi yok herhalde Ayaz'dan.

"Hoş geldiniz."

Ayaz'ın annesi diye düşündüğüm kadın gülümseyerek ve neşeli bir şekilde:

" Hoş bulduk canım."

Dedi. Ay bu kadın beni süzüyor. Kesin beni Ayaz'da alacak. Ayaz'da hoşlanıyor benden herhelde. Ne herhaldesi hoşlanıyor. Bana ne.

"Anka? Neden oğlumun üzerinde bez var?"

Bez mi dedi o benim mis gibi çemberime?

"Kusura bakmayın Acar bey ama çemberine de bez demezsiniz. Bu benim ilk maaşım ile aldığım çemberim. Bunu dokuyan kadın, kör oldu kör. Özel dokuma bu. Çeyizlik. Köşelerini de ben işleyecektim ama vaktim yoktu."

"Ay sen çalışıyor musun kızım?"

Ben nereden senin kızın oluyorum teyze? Ayrıca şu an ne yapıyorum? Oğluna alacaksın değil mi? Yemezler.