Zawgyi
Kelvin ကို အထိန္းေတာ္ႀကီးက ျပန္ပို႔ေပးသည္..
အားလုံးက Min မရိပ္မိေအာင္လို႔ လုပ္ေနတာ..
" အထိန္းေတာ္ႀကီး ခုနကအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ "
" လုပ္သင့္လို႔လုပ္ခဲ့တာဘဲ ၾကင္ယာေတာ္ေလး.. က်ေနာ္မ်ိဳးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ဖို႔မထိုက္ပါဘူး "
အထိန္းေတာ္ႀကီး ျပန္သြားေတာ့မွ နန္းေဆာင္ထဲမွာ ကိုယ္လက္သန့္စင္ျခင္း အမူကိုလုပ္ရေတာ့သည္..
ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီေန႕ Jeon ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲကေန အေျဖတစ္ခုကို သိခဲ့ရလို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ႕..
သူက်ေနာ့္ကို ခ်စ္ေနေသးတာဘဲ..
အဲ့ဒီေလာက္နဲ႕တင္ Tae ဆက္ရွင္သန္ဖို႔ အဓိပၸါယ္ရွိေနပါၿပီ..
မွန္ေရွ႕က က်ေနာ့္ပုံရိပ္က ၿပဳံးလို႔.. Jeon အေၾကာင္းေတြး႐ုံေလးနဲ႕ တင္ေပါ့..
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က ကိုယ္ထက္ အသက္ဆယ္ႏွစ္ႀကီးတဲ့ မင္းသားတစ္ပါးဆီမွာ က်ရႈံးေနတာ ျဖစ္သင့္ရဲ႕လား..
" မင္းကေလး ခ်စ္တက္မွန္း ငါမသိခဲ့ဘူး "
ခပ္လွလွ အေတြးေတြထဲကေန အလန့္တၾကား ထြက္ခဲ့ရသည္..
အေနာက္ကေန ခါးကိုသိုင္းဖတ္ထားၿပီး ေျပာေနတဲ့ Min
ငါ့အသံၾကားတာနဲ႕ တုန္တက္သြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕
ျပတ္လတ္သြားတဲ့ ခုနကအၿပဳံးေတြ..
" Min.. ဖယ္ေပး.. "
ဖက္ထားတဲ့ လက္ကိုကမန္းကတမ္းဆြဲျဖဳတ္ေတာ့ ေနာက္ေက်ာကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ မထိတထိနမ္းလာသည္..
တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေတြထလာသည္
ပခုံးတစ္ေလွ်ာက္ကို တတိတိကိုက္ကာ စုပ္ယူေနသည္
" Min.. ေတာ္ေတာ့! ! "
ပါးလႊာလႊာ အျဖဴဝတ္႐ုံကို ျဖည္ခ်ၿပီး နမ္းရွိုက္လာသည္
ထြက္ေျပးလည္းမလြယ္နိုင္တဲ့အေျခအေနေတာင္ မင္းကအဆုံးထိရႈန္းကန္တုန္း
ေပါင္ရင္းတေနရာအထိ နမ္းရွိုက္ကာ ခရီးဆက္ေတာ့တာဘဲ ..
ေပါင္ၾကားထဲက အထိမခံတဲ့ေနရာကို စုပ္ယူေတာ့ အံႀကိတ္ကာ ပါးစပ္ကိုတင္းတင္းစိထားမိသည္..
