Zawgyi
" Kim Taehyung ငါ့ကိုအဲ့လိုအၾကည့္မ်ိဳးနဲ႕ၾကည့္ခြင့္ရွိသလား "
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားရင္း မေက်မနပ္ၾကည့္ေနတဲ့ Kim Taehyung
" ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာကို မၾကည့္ခ်င္ေတာ့တာ
အမွန္ဘဲကိုး"
စိတ္ပ်က္စြာေျပာသြားတဲ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းလွလွေလး
ထြက္သြားသည္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲနဲ႕ေပါ့
" ဒီတစ္ေန႕ေတာ့ ငါမင္းကိုလြတ္ထားေပးလိုက္မယ္. ေနာက္ေန႕ေတာ့ ငါ့သေဘာဘဲ "
ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္မွာ အိပ္ယာနိုးနိုးခ်င္း ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္း
မေန႕က အိပ္ယာဝင္ေနာက္က်သြားသည္မဟုတ္လား
ဘုရင့္တပ္သားေတြ အဖြားအိမ္ကို ေရာက္လာခဲ့ျပန္သည္
" Min.. ခင္ဗ်ားဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္အုံးမလို႔လဲ "
ျပတင္းေပါက္ကေန ျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို တိတ္တိတ္ေလး သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေရ႐ြက္လိုက္မိသည္
ခဏေနေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲကိုအမွီလိုက္သြားေတာ့
" Kim Taehyung ငါနဲ႕လိုက္ခဲ့ "
" မလိုက္ဘူး.. ခင္ဗ်ားကိုေျပာထားၿပီးသားေနာ္ "
Min ကအတင္းအက်ပ္ ေခၚမယ္လုပ္ေတာ့ အဖိုးက
" Tae ေလးရဲ႕ သေဘာကို ေလးစားေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္ "
" ေတာင္းဆိုဖို႔မလိုပါဘူး.. "
အဖိုးကိုလွည့္ေျပာရင္းနဲ႕ က်ေနာ့္ကိုပါ႐ြဲ႕ေျပာသည့္ Min
"Kim Taehyung ဒီနိုင္ငံမွာ မင္းဆႏၵ မင္းသေဘာဆိုတာ ဘာမွမရွိဘူး "
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ အတင္းေခၚလာသည္က ဘုရင့္နန္းေတာ္ကို
ပထမဦးဆုံး နန္းေတာ္ထဲကိုေရာက္ဖူးျခင္း
" Min ဒီေနရာက က်ေနာ္နဲ႕ မသက္ဆိုင္ဘူးထင္တယ္ "
အၾကည့္နဲ႕တင္ စကားမေျပာဖို႔ သတိေပးလိုက္တဲ့ Min
နန္းေဆာင္လို႔ထင္ရတဲ့ အခန္းအက်ယ္ႀကီးထဲဝင္သြားၿပီး
" ခမည္းေတာ္... "
