Not your fan ; BTS Jungkook ff ✔ [TagLish]

• fifty •

I groaned as I look at the two. Kanina pa sila naglalaro ng console games dito sa kwarto ko at tutok na tutok talaga sila. Inaya nila ako kanina. Etong si Jungkook gusto mag pasama e hindi ko naman alam kung saan punta nito. Si Taehyung naman gusto mag walking, isasama nya daw ako sa walking nya.

Syempre hindi ako pumayag, ano gagawin ko sa katawan ko? Hahatiin? Nako.

Napatayo agad ako nang marinig ko yung katok ng pinto kaya naman agad akong pumunta dun.

Ano ang meron ngayon at bakit maraming kumakatok sa pinto?

Pagkabukas ko ng pinto, bumungad naman sakin si Yoongi.

Wow. Kakagising lang ba nito?

"Where's the two?" Tanong nya agad sakin kaya tinuro ko si Taehyung at Jungkook na nakaupo sa sahig habang tutok na tutok sa laro nila.

Narinig kong napabuntong hininga si Yoongi at agad na tumingin sakin. "Can I come in?" He asked kaya napa tango naman ako, "Yeah sure. No problem." Sabi ko kaya pumasok na sya.

Pinuntahan nya yung dalawa. "That's enough, we have a meeting regarding about our tour at the Philippines this coming new year." Sabi ni Yoongi sa dalawa at tamang tama na tapos na ang kanilang nilalaro.

—

It's been two days nung umamin si Jimin sakin na he's courting my best friend. At ngayon ay mag eempake na kami, bukas na kasi yung flight namin papuntang Pilipinas at syempre excited tong lola nyo.. medyo kinakabahan din ako.

Nicheck ko ang laman ng maleta ko and I smiled nang tama lahat yung mga dadalhin ko.

I sighed.

Ano kaya pag bumalik na si Yandra? Ma mimiss ko talaga etong mga pitong alaga ko.

Sinara ko na ang maleta at itinabi ito malapit sa pinto.

Bigla ako napatingin sa phone ko nang bigla ito nag ring.

"Yandra?" I mumbled at agad na inaccept yung tawag.

"Oh, bakit ka napatawag?" Tanong ko sa kanya. "Kakamustahin lang naman kita kung ayos ba yung work mo dyan?" Tanong ni Yandra kaya napatawa nalang ako ng mahina.

"Ayos naman, ganun parin." Sabi ko kaya napatawa sya.

Humiga nalang ako sa kama habang hawak hawak yung phone ko sa tenga ko.

"Oh right. I heard that bukas daw flight nyo papuntang Pilipinas? Goodluck bes." Sabi nya. "Yes, kakatapos ko nga lang na mag ligpit ng mga gamit ko e."

"Ohhh, that's good then. Anyways, malapit na akong bumalik dyan bilang stylist this coming February." Sabi nya dahilan para hindi ako makapagsalita.

Kanina, eto na ang iniisip ko.. alam ko namang darating din ito pero bakit biglaan naman? Parang hindi ko naman yata kayang ma hiwalay ngayon sa pito.. lalo na ngayon na sobrang lapit na namin sa isa't isa. Lalo na kay Jungkook.

"Hey, Abby? Still there?" Rinig kong boses ni Yandra sa phone ko. "Ah y-yes, still here. Kailan ka nga ulit babalik?" Tanong ko. "Sa February bes. Mga first week siguro. Salamat ha, for being my substitute.. malaking bagay talaga yun bes. Don't worry, I'll return the favor pag magkita tayo. I have to go, inaayos ko kasi ibang papeles ko so, Ciao!" Sabay end ng call.

I look up the ceiling.

Guess one month nalang ang stay ko dito sa kanila. Hindi ko sila kayang iwan. I looked outside to see the snow falling. It is indeed winter.

Hindi ko na namalayan na may luhang lumabas sa mga mata ko. I immediately wiped my tears when someone knocked my door. I opened it, revealing the one and only Jeon Jungkook.

I can't help it, a small tear rolled down my cheeks just by seeing him. He looked at me with wide worriedly eyes. "I-Is everything okay? Why are you crying?" He asked as he went closer to wipe my tears away. But I end up crying even more.

And by that, I felt warm when he hugged me.

"Sshhh, don't cry. Everything will be alright." He comforted.

I can't.

I know matagal pa naman pero, mahirap. Na attach nako sa mga tao dito. Lalo na sa kanya. I can't help it but to just cry.

"What happened?" He suddenly asked. I didn't answer him which made him sigh. "Alright, it's fine by me if you won't answer my question. Just tell me when you're ready..hmm?" He said between our hug.

As soon as I stopped crying, he let go of the hug and wiped the dry tears on my cheeks with his thumb.

"W-Why are you here?" I asked him with my hoarse voice.

"I was about to ask you if you want to come and eat with us outside. Hoseok hyung's treat." He said and smiled. "And ofcourse I don't accept no as an answer." He continued.

Napa roll eyes nalang ako dahilan para tumawa sya. "Fine, just wait for me. I'll go get my wallet and phone." Sabi ko. "Take your time."

—

We all arrived at a small restaurant, hindi naman marami ung tao kaya hindi na sila nag disguise.

I looked at them. Smiling and talking to each other.

I sighed.

How I'll miss them when the time comes.

—

Hello! Another chapter para naman makabawi ako sa inyo. Don't forget to vote ah, love you all.

~Gela