DEMİRCİOĞLU KONAĞI

0.1

Demircioğlu konağında her zamanki gibi kahvaltı telaşı vardı. Kalabalık aile olunca herkes masaya sığmıyordu.  Sabah ilk olarak okula gidenlerin yemeği veriliyordu. Sonra ise işe gidenlerin en son evde kalanlar rahat rahat kahvaltı yapıyorlardı. 

Evde kalanlar masada kahvaltı yaparken merdivenlerden gelen gülme sesleri ile o tarafa döndüler. Ali Rıza kucağında Leyla ile gülüşe gülüşe aşağı iniyordu.

" Oğlum ben seni işe gittin sanırdım.  Sen evde ne arıyorsun ? " dedi Leyla Hanım Ali Rıza 'ya doğru.

"Başım ağrıyordu abime söyledim biraz yatayım dedim olmadı. Sonra İlyasgil ' in odadan ses geliyordu. Bi baktım benim miniğim uyanmış sesler çıkarıyor ben de aldım aşağı geldim. Yenge kusura bakma habersiz odanıza girdim." dedi kucağındaki minik yeğeniyle sandalyeye otururken.

" Olsun abi sıkıntı yok. Ben de kahvaltıdan sonra bakacaktım uyanmış mı diye. Uyanınca ne ağlıyor ne de ses çıkarıyor kendi kendine gelip onu oradan almamızı bekliyor benim fındığım. Abi istersen ben alayım hep üstünü değiştireyim hem karnını doyurayım."  dedi Berfin.

"Buyur yenge." dedi küçük kızı annesine uzatırken Ali Rıza.

Ali Rıza yeğenini annesine verdikten sonra sofraya oturdu.

"Ben sana çay koyayım."  dedi Narin.

Narin ' in çay koymak için mutfağa gitmesiyle Ali Rıza annesine döndü .

"Anne ben artık evlenmek istiyorum.  Bana hayırlı bir eş bulur musun?" dedi Ali Rıza. Böyle bir anda söyleyince garip olmuştu ama günlerdir bunu düşünüyordu.

"Bulmam mı oğlum en iyisini, en beceriklisini , en güzelini bulurum." dedi Leyla Hanım sevinçle.  Yıllardır oğlumun gönlünün olmasını bekliyordu.

" Ben bunların hiç birini istemiyorum ana. Sadece beni bu halimle her zaman kabule etsin. Beni bir gün bırakıp gitmesin yeter."dedi Ali Rıza.

"Ne varmış halinde bin tane sağlam adama bedelsin sen. Senin o pamuk yüreğin varya o bile yeter seni sevmek için. Senin için en hayırlısını bulacak anan sana."

"Sağol ana."

Narin'in çay getirmesi ile Ali Rıza kahvaltısını yapıp odasına çıktı. Öğle namazını kılarken tek duası hayırlı bir yuvası olmasıydı.

Leyla Hanım ise ikizlerin odasını düzenleyen gelinin yanına gitti.

"Narin , kızım hele bi gel yanıma. " diyerek ikizlerin çalışma masasının önündeki sandalyeye oturdu.

"Buyur anne bir sorun mu var ?" dedi Narin.

"Hazırlan annenin yanına gidiyoruz. " diye söyleyince Narin kayınvalidesine garip garip baktı.

"Gidelim de anne orada ne işimiz var daha geçen hafta geldim ben Berzan izin vermez." dedi Narin. Kocasının huyunu biliyordu .

"Beraber gideceğiz.  Ali Rıza ' ya kız bakmaya. Sizin köyde kim var kim yok annen bilir değil mi kızım?"

"Öyle desene anne tabi anam bilir ben hemen Cemre ile hazırlanıp geleyim."

Narin odadan çıktıktan sonra Leyla Hanım mutfağa inerken Berfin geldi yanına.

"Ana ben annemin yanına gidip biraz kalsam İlyas 'ın haberi var." dedi mutlulukla Berfin.

"Kızım ,biz Narin ile Narin 'in ailesinin yanına gidicez. Sen de gitsen ananlara bu sefer gelen horantayı (ev halkı) kim karşılayacak edecek. Biz gidip gelek sen öyle git. Olur mu?" dedi Leyla Hanım. Fakat gelinin mutsuzluğunu fark edemedi.