Lotus Flower [Completed]

_7_ {Uni}

⚠︎
▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

တစ်လမ်းလုံးမတ်တပ်​ပင်ကောင်း​ကောင်းမရပ်နိုင်သည့်မင်းကြီးဝမ်ရိ​ပေါ်သည် ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းအတွဲမခံ။​ ရှောင်းကျန့်တစ်​ယောက်တည်းသာထိခွင့်​ပေးသည်​။

"အင့်"

ရုတ်တရက်နံရံတစ်ခုတွင် အကပ်ခံလိုက်ရပြီး ဘယ်က​ရောက်လာသည့်အား​တွေနှင့်မှန်းမသိ ​ရှောင်းကျန့်အားချုပ်လို့ထားသည်။ အထိန်း​တော်​တွေနှင့်အ​စေခံ​တွေက​တော့ သူတို့ရှိရာဘက်ကို ​ကျော​ပေးပြီးတစ်ညီတစ်ညွတ်တည်းမျက်နှာလွှဲ​ပေးကြ၏။

"အရှင် အွန့်!"

"ပြွတ်စ်! ကိုယ်​တော်မရ​တော့ဘူး.."

တရွတ်မတိုက်ရုံတမယ်ဆွဲ​ခေါ်သွားသည့် မင်းကြီးဝမ်ရိ​ပေါ်သည် ​စောနကလမ်းပင်မ​လျှောက်နိုင်ခဲ့သည်မှာသူမဟုတ်သည့်အတိုင်းပင်။ အ​ဆောင်​ရောက်ဖို့​ဝေး​သေးသည်ကိုလည်း မင်းကြီးဝမ်ရိ​ပေါ်ကမမှု​ပေ။ အနီးတွင်ရှိသည့်စာကြည့်တိုက်ထဲ ​ရှောင်းကျန့်အားဆွဲ​ခေါ်သွားသည်။

ဝုန်း!!!

စားပွဲ​ပေါ်မှပစ္စည်းမှန်သမျှလက်ဖြင့်တွန်းချလိုက်ကာ ​ရှောင်းကျန့်အား ခါးက​နေ​ပွေ့လို့စားပွဲ​ပေါ်ချီတင်လိုက်သည်။ လက်​တွေသည်အဝတ်​တွေကိုဖယ်ရှား​နေပြီး နှုတ်ခမ်း​တွေသည်ရှောင်းကျန့်၏လည်တိုင်နုနု၌နေရာယူ​နေသည်။

"အာ့!"

သွားနှင့်ကိုက်ချလိုက်သည်ကြောင့် စပ်ကနဲနာကျင်မှုနှင့်အတူသွေးအနည်းငယ်ပါထွက်သွားသည်။ မြန်ဆန်လွန်းသည့် မင်းကြီးဝမ်ရိ​ပေါ်​ကြောင့် နှစ်​ယောက်လုံး၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် အဝတ်အစားဟူ၍လည်းမရှိ​တော့​ပေ။

ရင်ဘက်မှချယ်ရီသီး​လေး​တွေအားဖိ​ချေရင်း ​ရှောင်းကျန့်နှုတ်ခမ်းသား​တွေကို နမ်း​နေသည့် မင်းကြီးဝမ်ရိ​ပေါ်သည် အသက်ရှူသံ​တွေလည်းပြင်းလို့​နေ၏။

"အ..အရှင် စိတ်ထိန်းပါဦး အွင့်!"

ဆွဲကားခံလိုက်ရသည့်ပေါင်နှစ်ဖက်သည် ခုံအမြင့်​ပေါ်မှာမို့ မင်းကြီးဝမ်ရိ​ပေါ်၏ခါး​​အောက်ပိုင်းတစ်​နေရာနှင့်တန်းတန်းပင်ဖြစ်သည်။ အစပျိုးခြင်းမရှိဘဲ နှုတ်ပိတ်ခံလိုက်ရသည့်နှုတ်ခမ်းနှင့် ​အောက်ပိုင်း၏တိုးဝင်လာမှုသည် ခါးပင်​ကော့သည်အထိနာကျင်ရပါ၏။