#1 Jacob en Renesmee , twilight

redden

P.o.v Bella

Ik en Edward sprongen op een hertje af. We dronken en daarna gaf hij me een kus.

'Zullen we weer naar huis?'

Ik kreunde. Ik had nog zoveel dorst.

'Nog heel even.': smeekte ik. Hij knikte goedkeurend en ik verstopte me om het volgende dier te bespringen. Het was een panter. Ik snoof zijn bloed op. Heerlijk. Mijn lievelingsbloed. Ik sprong op hem af en zette mijn tanden in zijn hals.

'Oke we kunnen gaan.' zei ik tegen Edward nadat de panter leeg was gedronken. Hij nam mijn hand en we liepen samen naar huis.

De deur van het grote huis was open. We hadden het nochtans gesloten. Ik liep naar boven om te kijken of er iemand was. Edward zocht beneden.

'Bella!' riep hij plots.

Ik sprintte de trap af en Edward wees naar een plasje bloed op de houten vloer.

'Waar is ness?' vroeg ik angstig.

Hij haalde zijn schouders op. We liepen naar de zitkamer. Op de mat hing nog meer bloed en het leek alsof iemand een bloedspoor had gemaakt. We volgden het tot de keuken.

Ik gluurde als eerste de keuken in. Ik gilde. Edward hield zijn hand voor mijn mond. Toen pas zag hij waarom ik gilde. Hij rende achter me aan. Naar Renesmee die op de grond lag.

Haar nek bloedde en ze lag er bewusteloos bij. Het deed me pijn om haar zo te zien.

Edward had een verband gehaald om het bloedden te stoppen.

'Wacht' : zei ik. 'Wordt ze nu ook een vampier?'

'Niett als we het gif eruit halen.' : antwoorde Edward.

Ik keek hem angstig aan. Wat als ik haar vermoord?

'Edward, doe jij het?' : vroeg ik smeekend.

Hij schudde zijn hoofd. 'Jij hebt meer gedronken dan ik bij het jagen. Je kan dit.'

Ik schudde mijn hoofd. Wat als ik niet sterk genoeg ben?

Ik hield mijn adem in om de geur van het bloed niet te ruiken.

'Bella schiet op anders bloed ze dood!' zei Edward nerveus.

Nu pas wist ik hoe vreselijk het geweest moest zijn toen Edward het bij mij deed.

Als Edward het kon, kon ik het ook.

Ik tilde haar een beetje op en legde haar in mijn armen. Daarna zette ik voorzichtig mijn tanden in haar nek.

P.o.v Renesmee

Ik kronkelde over de grond van de pijn. Ik hield dit niet meer lang vol. Mijn energie was op en ik viel flauw.

Ik probeerde mijn ogen open te doen maar het lukte niet. Ik hoorde Bella en Edward samen praten. Ze klonken angstig. Ik wou ze geruststellen maar ik kreeg mijn mond niet open.

Ik voelde Bella's adem op mijn gezicht. En plots was de pijn er weer die ik eerder had gevoeld. De tanden in mijn nek. Ik kreunde even en mijn nek brandde. Plots stopte de pijn. Het werd steeds minder en minder en plots voelde ik niks meer.