#1 Jacob en Renesmee , twilight

Niet voor altijd

P.o.v Ness

Ik zuchtte. Jake had me net vertelt dat hij een spel wou spelen met Seth en Kim. Daar had ik niks op tegen todat hij zei wat het spel inhield. Ik kon niet plots van Seth gaan houden maar ik was bereid het voor Jake te doen.

"Ik doe het. maar niet langer dan een week"

Jacob en Seth knikte instemmend. We keken even naar Kim die nog twijfelde.

"Oke." zuchtte ze uiteindelijk. Ik ging naast Seth zitten en Kim naast Jacob. Ik voelde een klein scheurtje in mijn hart toen Jake zijn arm om haar heen sloeg. Seth wou dat ook doen maar ik negeerde het en schoof van hem weg.

"Ik moet gaan." zei ik met een brok in mijn keek.

Ze zeiden me gedag en ik vertrok naar huis.

Die nacht kon ik niet slapen. Het voelde alsof Jake me aan de kant had gezet hoewel ik wist dat het maar tijdelijk was. Hij was tenslotte met mij ingeprent. Waarschijnlijk is het voor hem even moeilijk. Of niet? Ik werd onrustig maar viel toch in slaap omdat ik zo moe was.

De week ging snel voorbij. Ik zag Seth niet zo vaak en dat leek hij niet erg te vinden. Jacob was wel blij met zijn nieuwe partner. Ik hoorde van Alice -die alles allang gezien had- dat ze vaak afspraken en dat ik me moest voorbereiden op het ergste. Ookal wist ik niet wat dat betekende. Ik wou dat Jacob gelukkig was. Liefst met mij maar als dat niet kon, zonder mij.

De week was voorbij. We spraken af met ons vier op dezelfde plaats als eerst.

"Ik ben blij dat de week om is." zuchtte ik opgelucht.

Jake keek me nors aan. "Voor mij mocht het wel langer duren."

"Voor mij was het lang genoeg. ik ben blij dat ik verlost ben van Seth" ik gniffelde maar de rest leek de grap niet te snappen.

"Ik ga naar huis." zei Jake.

"Ik loop wel mee," riep ik terwijl ik rechtsprong en achter hem aanging.

"Hoeft niet seth gaat mee." bromde hij.

Verslagen bleef ik achter. Had ik iets verkeerds gedaan?

P.o.v Jacob

"Ik vond het eigenlijk niet erg. Een weekje zonder ness." zei ik. Ik wist dat het gemeen klonk.

Seth zuchtte. "Inprenten is niet voor altijd. Het gaat voorbij. Je moet het tegen haar zeggen Jake."

"Ik weet het." Ik zag er nu al tegenop maar ik draaide me toch om en ging op zoek naar haar.

Ik kwam bij het weiland aan. De plek die Bella me nog getoond had.
Ness lag in het midden van de weide. haar bruine krullende haar schitterde in het zonlicht. Ik twijfelde. Ze verdiende zoveel beter dan ik en ik liet haar gewoon gaan. Ik schakkelde mijn verstand uit. Dit moest.

"Ness ik wil met je praten."

P.o.v Renesmee

"Jake je bent er!" Ik liep op hem af en glimlachte. Ik wou me een knuffel geven maar hij duwde me weg. Ik keek hem niet begrijpend aan.
Er kwam angst in me op. De angst om hem te verliezen en alleen gelaten te worden.

"Wat is er?" Stotterde ik.

Hij zakte naast me neer in het gras en ik ging naast hem zitten.

"Het is nogal ingewikkeld" legde hij uit "maar ik zal er geen doekjes om winden."

Ik hield mijn adem in. klaar op neer te vallen en nooit meer op te staan. Klaar om in huilen uit te barsten.

"Ness, ik ben niet meer verliefd op je."

Mijn adem schokte. Een traan rolde over mijn wang en ik was te slap om iets te zeggen.

"Inprenten is niet voor altijd. Daarom was die ruil. We wouden het testen."

Elk puzzelstukje viel in elkaar. Jake die boos deed. Seth die wou ruilen. Jake die wou ruilen.

Zonder na te denken haalde ik uit en sloeg in zijn gezicht. Hij bewoog nauwelijks maar ik viel gillend in het gras door zijn harde huid.

"Sorry" snotterde ik.

"Geeft niet" zei hij terwijl hij glimlachte.

Ik probeerde terug te glimlachen maar het was maar een vreemd zicht.

"Vrienden?" Vroeg ik in de hoop hem nog te kunnen blijven zien.

Hij knikte. "Vrienden voor altijd!"

Hij gaf me een knuffel en plots besefte ik dat vrienden belangrijker zijn dan vriendjes. Vriendschap was voor altijd en dat was kn ons geval heel erg lang maar ik wist dat dat was wat we allebei wouden. Elkaar nooit verliezen. En dat zouden we vanaf nu ook nooit meer doen.