Just one chance

22

Lisa POV

Birlikte yemek yedik ve sonra Jennie benim odamda uyumaya gitti.

Koltuğa yatağımı yaptım ve televizyonu açtım ama seyredecek güzel bir şey yoktu.

Jennie
- LISAAA!

Jennie nin sesini duyunca koşarak odasına gittim ve kapıyı çalmadan içeri girdim. Onu yatakta otururken buldum, ayağını tutuyordu ve ağlıyordu.

Jennie
- Lisa, çok acıyor.

Lisa
- Doktora gidelim mi?

Jennie
- Hayır!

Onun doktorlardan korktuğunu biliyorum, bu yüzden daha fazla üstüne gitmedim. Hemen başının ucunda duran lambayı açtım ve ayağına baktım ama bir şey görünmüyordu.

Lisa
- Tam olarak neresi acıyor?

Jennie
- Şurası.

Parmağı ile gösterdi ve bende hemen oraya masaj yapmaya başladım.

Jennie
- Ahh, Lisa acıyor!

Lisa
- Özür dilerim.

Jennie birkaç ay önce ehliyetini aldığında, arabayla birine vuracaktı ama Jisoo arabanın önüne atlayıp onu kurtardı. Jisoo kaçmayı denedi ama araba son anda onu duvarla arasına aldı. O kazadan sağa çıkması mucize idi.

Ama o kazada yaralanan sadece o değildi, Jennie nin de ayağa pedala sıkışmıştı ve 3 ayak parmağını kırılmıştı.

Sanırım bu yüzden ayağı ağrıyor ve onun acını anlaya biliyorum çünkü aynı acıyı bazen ben de hissediyorum.

Birkaç dakika daha masaj yaptıktan sonra Jennie sakinleşti.

Lisa
- Daha iyisin değil mi?

Jennie
- Evet. Teşekkür ederim.

Başımla onayladım ve tam gidecektim ki Jennie benim elimi tuttu. Ona baktım ve gözlerinde bir parıltı gördüm. Bu manzaraya kalbim nasıl dayanıyor, hala aklım almıyor.

Lisa
-Evet?

Jennie
- Kal. Gitme.

Onu yanına uzandım ve Jennie hemen başını benim göğsüme koyup kollarını belime sardı. Kalbim daha hızlı atmaya başladı ama duymasından korkmuyorum.

Ellimi onun başına koydum ve saçlarıyla oynadım, diğer elimle ise sırtını sıvazlıyordum.

Birden Jennie başını kaldırdı ve yüzlerimiz bir birine çok yaklaştı.

Jennie
- Bana aşık olduğunu nasıl anladın?

Benim gözlerimin içine baktı ve aynı pozisyonda kaldı. Sanırım daha ne kadar yakın olduğumuzu fark etmedi. Belki de, bu kadar yakın olmamız onu rahatsız etmiyordur.

Lisa

- Daha seni ilk gördüğümde kalbim çok hızlı atmaya başladı. Seninle ilk kez göz göze geldiğimizde sanki her şey yavaşladı, kalp atışlarımdan başka. Aksine, onlar daha da hızlandı. O günden sonra her gün, her gece aklımda sen vardın. Tüm gece senin yüzünü, gülüşünü ve sesini düşünüyordum. Sadece onları hayal etmek bile kalbimi çıkacakmış gibi hızlı atmasına sebep oluyordu. Sana dokunmak istiyordum ama bana kızacaksın diye korkuyordum ama bir gün cesaretimi toplayıp sizin evin önüne gelmeye başardım. O gün sana en sevdiğin çiçeklerden almıştım ama sen onları çöpe atmıştın ve bana o kadar sinirliydin ki, senden kaçmak istedim ama sanki biri beni olduğum yere civiledi. Sana yakın olduğum an, senden uzak kalmak istemiyordum.