Just one chance

35

Jennie POV

Jennie
- Çekil önümden baba! Onu görmem gerekiyor! Panik atak geçiriyor olabilir!

Kapının önündeyiz, tabii ki de evin içinde ve babam beni dışarıya salmıyor. Lisa nın şu an bana ihtiyacı olabilir ama babam bunu anlamıyor!

Hyunbin
- Hayır, bu vakitte dışarı çıkamazsın! Ayrıca o çocuk değil, başının çağresine bakar!

Jennie
- Bıktım artık! Beni sanki çok düşünüyormuş gibi yapmanızdan! Ben artık 18 yaşındayım! Bana karışamaz sınız!

Hyunbin
- Saçmalama Jennie! Tabii ki de seni düşünüyoruz! Senin iyiliğin için söylüyorum zaten!

Jennie
- Yaa? Bence Jisoo ile görüşmemem için beni dışarı salmıyorsun! Bak, ne siz, ne de başkası şu an umurumda değil, tamam mı? Umurumda olan tek kişi Lisa! Şimdi çekil önümden ve bana karışmayı kes! Sen o şansını çoktan kaybettin.

Montumu aldım ve dışarı çıktım. Lisa nın evine doğru giderken Jisoo ve Rosé yi gördüm ve hemen onların yanına gittim ve Jisoo ya sıkıca sarıldım.

Neden bilmiyorum ama kendimi ağlarken buldum. Benim ağladığımı fark edince o da bana sarıldı ve anında bir gülümseme oluştu yüzünde.

Jennie
- Onun adına senden özür dilerim Jisoo. Ondan nefret ediyorum. Onun dediklerini kafana takma. Sen iyi misin?

Jisoo nun gözleri dolu doluydu ve benimkiler de öyle ama yüzünde ki gülümseme beni rahatlatıyordu.

Jisoo
- Iyiyim ben Jenjen... yani Jennie. Üzülmene gerek yok. Ayrıca ondan daha ağır kelimeler de duymuşluğum var.

Jennie
- Özür dilerim!

Jisoo
- Dilemene gerek yok, sen benim k-kardeşimsin.

Jennie
- Sen de benim kardeşimsin ve senin daha fazla üzülmeni istemiyorum.

Jisoo nun yüzünde daha kocaman bir gülümseme oluştu ve bana daha sıkı sarıldı.

Birden biri boğazını temizleyince ikimiz de sesin geldiği yere baktık ve iki kişi bize bakıp kocaman gülümsüyordu.

Lisa nın kolu Rosé nin omuzundaydı ve Rosé de onun beline sıkıca sarılıyordu. Tamam, ben bu kadar anlayışlı bir arkadaş değilim, en yakın arkadaş olsalar bile, benim maymunumun başka kızlara böyle sarılıyor olmasını onaylamıyorum.

Lisa
- Duygusal mıyız biraz?

Rosé
- Yah! Neden bozdun bu anı? Tck, tck, tck. Pabo.

Lisa ona gözlerini devirdi ve hafifçe onu itti. Ona güldük ve o da bize gözlerini bir kez daha devirdi.

Onun yanına gidip ona sıkıca sarıldım ve onun kalp atışlarını dinledim. Benim için deli gibi atıyordu. Ahh, hiç değişmeyecek bu, yani umarım değişmez. O kalbin bir sahibi var o da benim.

Jisoo
- Lisa, sen kızları evlerine bırakırsın değil mi? Benim artık gitmem gerekiyor, annem beni merak etmeye başlamıştır.

Lisa
- Tabii ki de Chu, için rahat olsun.

Jisoo herkese sarıldı ve sonra evine doğru gitmeye başladı. Rosé ile ikimiz Lisa nın koluna girdik ve tekrar bizim mahalle ye doğru yürümeye başladık.

Rosé
- Yarın birlikte bir şeyler yapalım mı?

Jennie
- Ne gibi?

Rosé
- Bilemem.