Perfect Of Love And Outcast
အပိုင္း..... ( 4 )
ေကာင္းေကာင္း တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚသို႔ ေလးတိေလးကန္ျဖင့္ ျပန္တက္လာ ၿပီး
"ေမေမေရ သားျပန္ေရာက္ၿပီေနာ္ "
....ဟုသာေျပာ၍
အိမ္ေပၚထပ္ရွိ မိမိ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ၀င္ကာ အိပ္ရာထက္တြင္
လဲွခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သက္ပိုင္ သို႔ ေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ား
လြန္သြားေလၿပီလား ဟုျပန္လည္ သံုးသပ္ေနသည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း
" ငါနဲ႔သူနဲ႔က ဘာမွ မဟုတ္တာ ငါေျပာတာ မလြန္ပါဘူး"
"သူ၀မ္းနည္းသြားမလား မသိဘူး " စသည္ျဖင့္ အေတြးမ်ားေနသည္။
ရုတ္တစ္ရပ္ အခန္းတံခါး လာေခါက္တဲ့သူ ရွိတာေၾကာင့္
အေတြးမ်ားအား လတ္စသတ္ကာ ထဖြင့္လိုက္သည့္အခါ
"ဟင္ ကိုသက္..မဟုတ္ဘူး သက္ပိုင္ မင္းမျပန္ဘူးလား "
"ဟင့္အင္း ကိုယ့္ကား စက္နိႈးလို႔ မရလို႔ "
" ဒါဆို taxi ငွားသြားေလ "
" taxi က ဒီအနီးအနားမွာ မရွိဘူးတဲ့ ကိုယ္တိုင္ သြားၿပီးေမးမွ
ရလိမ့္မယ္ "
" သြားေမးေပါ့ "
သက္ပိုင္ ေကာင္းေကာင္းသို႔ မ်က္လံုးျဖင့္ ပင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
အနားသို႔ ကပ္သြားကာ
" မဟုတ္ေသးပါဘူး အျပင္မွာ မိုး႐ြာေနတာ မင္းမသိတာလား "
သက္ပိုင္ ေျပာမွ မိုး႐ြာေနမွန္း ေကာင္းေကာင္း သိသည္မွာ
အမွန္ေပပင္ သို႔ေသာ္လည္း ဘာကိုရွက္လို႔ ရွက္မွန္း မသိေသာ
နွင္းဆီဖူးေလးသည္ မလံုမလဲ ျဖစ္ကာ
" ထီးနဲ႔သြားလို႔ရတယ္ေလ ကြၽန္ေတာ္ ငွားမယ္ "
" ရၿပီ ရၿပီ မင္းဒီေလာက္ မေနေစခ်င္မွေတာ့ ငါျပန္လိုက္ေတာ့
မယ္ "
ဟု ဆိုကာ လွည့္ထြက္ခ်ိန္တြင္ အေနာက္မွ မိမိလက္အား
ဆြဲထားေသာ ႏူးညံ့သည့္ အထိအေတြ႕ေလးတစ္ခု ကို ခံစားလိုက္
ရသည္။ သက္ပိုင္ ႀကိတ္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး မ်က္နွာပိုးျပန္သတ္ကာ
ေကာင္းေကာင္း သို႔ ဘာလုပ္တာလဲ ဟုေသာ အၾကည့္ျဖင့္
ၾကည့္လိုက္သည္။
" ဟို...ဟို ကြၽန္ေတာ္က အာ့လို သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး "
