Perfect Of Love And Outcast
အပိုင္း ..... ( 5 )
ေကာင္းေကာင္း တစ္ေယာက္ အိပ္ရာေပၚတြင္ ဟိုလွိမ့္
ဒီလွိမ့္ျဖင့္ ညေနက အေၾကာင္းကိုသာ ျပန္ေတြးၿပီး ရွက္ေနမိသည္။
အျပင္မွ တံခါး ဖြင့္လာသံၾကားမိၿပီး မယ္သူ ဆိုတာ ႀကိဳသိေနတာ
ေၾကာင့္ ေက်ာေပး၍ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္သည္။
သက္ပိုင္ ေကာင္းေကာင္း ေဘးတြင္ ၀င္၍ လဲေလ်ာင္းလိုက္ကာ
ေကာင္းေကာင္း သို႔ ၾကည့္ရင္း
"အိပ္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ငါညေနက ကိစၥကို နွစ္ကိုယ္ၾကားပဲ
ထားမွာ ကတိေပးတယ္ေနာ္ "
ထိုအခါမွ ေကာင္းေကာင္း သက္ပိုင္ ဘက္သို႔ လွည့္လာၿပီး
"ငါမင္းကို မယံုလို႔ မဟုတ္ပါဘူး ငါ....ငါ ရွက္လို႔ပါ "
သက္ပိုင္ ေကာင္းေကာင္း ကိုၿပံဳးျပကာ ေကာင္းေကာင္း၏
မ်က္စိအား စူးေနေသာ ဆံပင္ကို သပ္တင္ေပးလိုက္ၿပီး
"မရွက္ပါနဲ႔ ငါေတာင္ မရွက္ဘူး အဲ့ဒီ အစား ......" ဆိုၿပီး
ေကာင္းေကာင္းသိူ႔ ရီေ၀ေ၀ၾကည့္လိုက္သည္။ အႏၲရာယ္ အရိပ္ေငြ႕
ကို ခန္႔မွန္းမိေနေသာ ေကာင္းေကာင္းမွာ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ ေစာင္
ေခါင္းၿမီွးၿခံဳ၍ အိပ္ေတာ့သည္။ ထိုခ်စ္စဖြယ္ ျပဳမူျခင္းေၾကာင့္
သက္ပိုင္ တစ္ေယာက္ အသဲယားမိေနမည္ေတာ့ ရိပ္မိမည္ မထင္
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ သက္ပိုင္ နွင့္ ေကာင္းေကာင္း
ေက်ာင္းသို႔ အတူသြားၾကသည္။
"ကဲကဲ လ၀က္စာေမးပြဲလည္း နီးၿပီဆိုေတာ့ မင္းတို႔ စာႀကိဳလုပ္
ထားမယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္ "
"ဟူးး.... ေကာင္းေလးေရ "
" omm ေျပာေလ "
" ေကာင္းေလး စာေတြ ရၿပီလား "
" ရသလိုေတာ့ ရွိပါၿပီ မင္းေရာ "
" ဟင့္အင္း ကိုယ္ေတာ့ မရေသးဘူး က်မယ္ထင္တယ္ "
" ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ ျပေပးမယ္ေလ အခုထဲက ျပရမလား "
" ဟင့္အင္း ရတယ္ ကိုယ္ ညေနမွ ေကာင္းေလး အိမ္ လာခဲ့မယ္
ေနာ္ "
" ဟုတ္ ဟုတ္ "
"ဒါဆို ကိုယ္တို႔ အခု မုန္႔သြားစားၾကရေအာင္လား ဗိုက္ဆာလို႔ "
